Toen wij hier net kwamen wonen was ik verrukt van het feit dat er voor het huis een klein kersenboompje groeide. Manlief wilde hem direct kwijt, maar ik heb net zo lang alle gezonde voordelen van eigen verse kersen opgenoemd dat ie overstag is gegaan. Ik ben namelijk gek op zoete, dieprode kersen!
Ik zag mijzelf in het voorjaar genieten van de bloesem........ik zag mijzelf aan het einde van de zomer met een rieten mandje kersen oogsten...........ik zag datzelfde mandje overvol in de keuken staan.........ik zag mijzelf potten vol ingemaakte kersen de kelder in sjouwen........
De realiteit is, zoals wel vaker, minder romantisch, de afgelopen jaren hebben we eigenlijk maar een paar keer een kers van de boom gehad en dat was ook nog eens alles behalve een smaaksucces.
Spreeuwen zijn de boosdoeners, die komen massaal langs als de kersen net rood worden en ze gunnen mij alleen de pitten.
Eerst kon ik daar nog wel enige dankbaarheid voor opbrengen, een kersenpittenzakje was nu immers zo gemaakt maar van de geur van deze warme pitjes werd ik echt niet vrolijk. Bah, wat ruikt dat onaangenaam.
Of ik nu nog zo blij ben met die inmiddels flink uit de kluiten gewassen kersenboom?
Tja......we hebben een houtkachel hè?
Maar terug naar de wat exotisch klinkende blogtitel, het is "slechts" een simpele kersenlikeur, maar echt heel erg lekker!
Het oorspronkelijke recept zou afkomstig zijn van de cisterciënzer monniken, zij gebruikten hiervoor een zure kers, de morel of de kriek.
En nu komt het:
In Portugal heet de morel de ginja, en is daar sinds de vijftiende eeuw een veel voorkomende vrucht die gewoon in het wild groeit. Halverwege de achttiende eeuw ging men deze ginja combineren met alcohol, met aguardente of te wel "vurig water". En dan krijg je "ginja em aguardente". Er zijn inmiddels verschillende recepten voor deze likeur, die men ook wel liefkozend "ginjinha" noemt. Ik gebruik het onderstaand recept.
Ginjinha
-150 gram kersen, de pit mag er ook bij (ik had diepvriesfruit)
-70 gram suiker (minder kan ook)
-alcohol tot de kersen onderstaan (ik nam jenever)
-1 kaneelstokje
Alles in een ruime pot doen en minstens een half jaar in het donker laten rusten.
Dan de kersen eruit zeven en een schwarzwalder kirschtorte bakken en van de likeur genieten, maar met mate!
Oh, en mocht je nu behoorlijk onder de indruk zijn van mijn kennis:
ach, het meeste staat gewoon HIER ;-)
mmm lekker! En als je dan een paar van die glaasjes (met kersjes) op hebt kun je vast weer vol romantiek naar die prachtige boom kijken :-)
BeantwoordenVerwijderenJa, Hanneke, jezelf in verbeelding zien met schitterende oogsten en dergelijke, dat herken ik helemaal. En dat het meestal anders uitpakt. Ach, dan heb ik wel weer een andere droom.
BeantwoordenVerwijderenMaar dit kersenbrouwsel van de monniken in de Schwarzwalder Kirschtorte: dat moet de hemel op aarde zijn!
Hmm, daar heb ik niet aan gedacht bij het oogsten van mijn allereerste pondje kersen! Tja, hier moesten er eerst dure netten over de twee boompjes, dus echt een goedkoop pondje werd het uiteindelijk niet ;)! Maar, lekker waren ze wel!
BeantwoordenVerwijderenwij maken sinds we hier wonen dankbaar gebruik van de kriekenboomgaard en hebben elk jaar een voorraadje 'opwarmers' voor de winteravonden. het recept had ik van een ouwe vriendin, alleen de hoeveelheid suiker heb ik wat verminderd ± 350-400 gr krieken met 80-100 gr rietsuiker en vullen met jenever. kaneelstokje zal ik een volgende keer uitproberen. heb met andere ingredienten geexperimenteerd maar het 'gewone' recept vinden wij toch het lekkerste. met mate, inderdaad, want het is iets sterker dan de gebruikelijke vrouwenlikeurtjes :) Rita
BeantwoordenVerwijderenMmm, met kersen is vrijwel alles lekker...
BeantwoordenVerwijderenIk heb (dit jaar voor 't eerst) frambozen op brandewijn gezet. Ben benieuwd....
Wat jammer dat je romantische droom niet is uitgekomen (ik ken ze). Helpt een net over de boom niet tegen de spreeuwen?
BeantwoordenVerwijderenEen doodenkele keer vind ik een kersenbonbon nog wel eens lekker, meer likeur is niet aan mij besteed. Maar het recept klinkt weer erg leuk.
Het is een erg grote en vooral hoge boom dus dat zou erg veel "net" zijn. En als er dan een vogeltje bovenin vast komt te zitten kunnen we er niet bij :o(
VerwijderenHeerlijk, ook ik maak al jaren bijna overal likeur van :-)
BeantwoordenVerwijderenEn wij drinken het met mate!
3 kersjes hadden wij dit jaar in de boom terwijl we heel veel bloesem hadden, ik hoop dat we er de volgende keer ietsje meer kersen hebben, afwachten maar.
Heerlijk in de wintermaanden zo'n likeurtje!
De dromen ken ik. Hier stond een appel- en een perenboom. De perenboom is reeds gesneuveld, en alleen vorig jaar waren er voldoende appels voor 2 dozen appelmoes (wel lekker). Nu staat er een druif langs onze nieuwe pergola. Er zitten al 7 trosjes aan en ik droom al van Cuvée Bonheur (naar onze straatnaam) maar het zullen wel dromen blijven. Maar je recept doet me het water in de mond lopen. Er staat hier nog een doosje kersen in de diepvries, dus wie weet....
BeantwoordenVerwijderenEn dagdromen veraangenamen het leven.....
De kersenboom is hier al enkele jaren geleden opgestookt in de houtkachel, elk jaar aten de vogels ze voortijd op. Ook een net was geen succes, want dan hing er weer een dooie spreeuw vast in het net. Het drankje is vast verrukkelijk. Ik doe dit met pruimen, met zwarte bessen en vlierbessen. De drankpruimen die er voor de kerst uitgezeefd worden, gebruik ik voor het dessert met half slagroom/half creme fraiche. Het was zo'n succes, dat het bijna een traditie is geworden met Kerstmis.
BeantwoordenVerwijderenHmmmm als ik je verhaal lees was de pittenwarmzak dus geen succes... Zo'n boom erg dicht op het huis is wellicht niet prettig, maar de kachel snort er wel van... Ik herken wel veel van je verhaal. Soms hebben we kersen in overvloed, en soms is het niets, maar... je recept ziet er lekker uit!
BeantwoordenVerwijderen