30-01-2013

kaas op olie



Altijd al zelf eens kruidenkaas willen maken? Dit is the easy way ;-), makkelijker dan dit kan volgens mij niet!
Ik maakte deze week een aantal potjes, een goed gevoel als de voorraad weer is aangevuld.

De kaas hoef je alleen in blokjes of reepjes te snijden, en in een zeer goed schoongemaakt potje te doen.
Tussen de blokjes strooi je wat gedroogde kruiden, dit kan met, een gedeelte van, een zakje inmaakkruiden, of met je eigen mengsel. Giet er vervolgens wat zonnebloemolie over totdat de kaas royaal onderstaat.
Daarna verhuis je het potje naar een koele, droge en donkere plaats en daar mag het dan drie maanden "rijpen".

Je kan alle soorten kaas gebruiken, ook zachte geitekaas, Camembert, Brie enz. De kaas neemt de smaak van de kruiden over.

Kruiden-idee 1
Op een halve liter olie:
2 laurierblaadjes
12 (zwarte) peperkorrels
1 volle theelepel gedroogde tijm
1 volle theelepel gedroogde oregano

Kruiden-idee 2
Op een halve liter olie:
6 jeneverbessen
6 (zwarte) peperkorrels
1 volle theelepel gedroogde tijm
4 laurierbladeren

Experimenteer ook met Provençaalse kruiden, Bruschetta enz. 
Eenmaal open: in de koelkast bewaren en niet te lang meer laten staan.
Deze stukjes zijn lekker "uit het vuistje", maar wat een geklieder is dat met die olie, wij doen dat dus eigenlijk nooit. Wél op een toastje, of op de (eigengemaakte) pizza, en pasta, maar ook heel lekker, een paar stukjes invouwen in je eigen te bakken broodbolletjes.
NB: Er is een hele kleine kans dat de kaas is besmet met botulisme. Wil je helemaal op safe spelen, gebruik deze kaas dan alleen in gerechten die verhit worden.
Zie hiervoor ook de reactie van Henk. 

......................................................................................................

De meeste sneeuw is ook hier weer verdwenen. Voor tuinwerkzaamheden is het nog te vroeg maar er wordt wél hard gewerkt. Er staan namelijk drie oude wilgen die opgeruimd moeten worden, zo'n klusje dat makkelijk wordt uitgesteld. Tja, en als wij er niet aan beginnen dan doen zij het wel!






Mooi, al die verschillende vormen. Maar er is niet alleen maar afbraak. De eerste tekenen van een nieuw begin zijn er ook al.
Yeah!!!

28-01-2013

snoep verstandig, eet "after eight"........



.......of in ieder geval iets dat daar op lijkt maar véél lekkerder én gezonder is!

Als je weinig tijd hebt kun je het maken van deze snoepjes beter even uitstellen, maar ik weet zeker dat, als je ze eenmaal hebt geproefd, het niet moeilijk zal zijn om er tijd voor vrij te maken, zó lekker zijn ze.
Ook heel fijn: ze blijven een hele tijd goed in de koelkast.

Je maakt ze zo:

Door 50 gram kokosvet (geurloze) roer je een theelepel vanille-extract (zelf maken?, onderaan dit bericht vind je het recept), een dikke theelepel honing en 6-8 druppels etherische pepermuntolie van een goed merk. Even een klein beetje proeven of de smaak je aanstaat en eventueel bijsturen. Niet te veel druppels pepermuntolie erdoor doen, etherische olie is zeer sterk geconcentreerd en wordt niet, of slechts heel laag gedoseerd, inwendig gebruikt. In plaats van de etherische olie kun je ook pepermunt-extract gebruiken, maar daarvan weet ik geen dosering.

Goed alles doorroeren, soms zitten er in de kokosolie nog hele kleine harde stukjes.
Het zachte zalfachtige papje leg je nu op een stukje bakpapier.



Rol het papier tussen je handen om een rolletje te vormen van het vet. Maak het niet te dik, ongeveer de doorsnee van een muntstuk van 20 eurocent. Dit kan even een uitdaging zijn :-).
Als je tevreden bent leg je het in de koelkast.



Smelt nu au bain-marie wat pure chocolade, eventueel met een beetje kokosvet. Hoe puurder de chocola hoe gezonder. Laat het daarna afkoelen tot kamertemperatuur. Dit kan minstens 15 minuten duren, maar is wel belangrijk. Als de chocolade nog te heet is zal het kokosvet kunnen gaan smelten want dit vet smelt al rond de 25 graden.
Als het eindelijk zover is druppel je een theelepeltje chocolade op wat bakpapier en hierop leg je een dun afgesneden plakje van je rolletje kokosvet. Het breekt makkelijk maar van dat breukje zie je straks niets meer.



Hier overheen gaat nog een beetje chocolade en ook de zijkantjes worden bedekt. 



Als je klaar bent gaat alles weer de koelkast in. Na afkoelen kun je de chocolaatjes heel makkelijk van het bakpapier afhalen. Maak niet de fout om ze op een bord te maken, daar krijg je ze dus niet meer vanaf, weet ik uit ervaring!
Je "snoepjes" zullen er nu zo uitzien. Je kunt ze zo opeten of.........



je knipt het teveel aan chocolade eraf om het te hergebruiken ;-).



....................................................................................................

Vanille-extract maak je eenvoudig door een aantal vanillestokjes in twee stukken te snijden en in een potje te doen en er jenever over te gieten. Na verloop van tijd zal de vloeistof steeds donkerder worden en het extract lekkerder. Het moet eigenlijk een paar maanden staan voordat het goed smaakt, als je het al na een paar weken proeft is het een grote teleurstelling.
Dit extract kun je ook gebruiken bij andere bak- en kookavonturen ter vervanging van vanillesuiker.


23-01-2013

een sneeuwuiltje in de boom



Wat kan je toch veel doen met de kegels van naaldbomen. Egeltjeshummeltjesbloemen, een likeur of dit sneeuwuiltje, zijn slechts een heel klein gedeelte van de mogelijkheden. Graag zou ik eens rondwandelen in de bergen van Zuid-Californië. Daar groeit namelijk een naaldboom die reuzenkegels laat vallen. Deze kegels worden wel 40 cm. lang en wegen dan zo'n 5 kg. Lijkt me prachtig om te zien maar het zal d'r wel nooit van komen. Misschien maar beter ook, die bomen worden door de plaatselijke bevolking ook wel "widowmakers" genoemd en daar zit ik natuurlijk niet op te wachten.

Vorige week maakte ik wat sneeuwuiltjes, zo leuk om te doen en je hebt er niet veel voor nodig.
Een paar dennenappels (die een beetje redelijk rechtop kunnen staan), de kegels van een spar om een snaveltje te maken, witte watten en een beetje geel en zwart vilt of papier.



Zelfs de wat jongere kinderen zullen er geen moeite mee hebben om de watten met een lucifersstokje tussen de schubben te drukken, de watten blijven ook makkelijk vastzitten.
En heb je geen vilt of papier........wiebeloogjes doen het ook goed en dan zien ze er ineens heel anders uit.



Tijdens hele strenge winters wordt er een enkele keer een (echte) sneeuwuil in Nederland gespot.
Even fantaseren hoor:
Je doet je gordijnen 's morgens open en je ziet h'm zomaar in de boom zitten. Zou dat niet een prachtige ervaring zijn?
Zo zou dat er dan ongeveer uitzien ;-)



Er ligt inmiddels ook hier in het Noorden al veel meer sneeuw dan op bovenstaande foto. De harde wind heeft de weilanden schoon geblazen, voor deze (ver weg) reeën is dat natuurlijk ideaal........



maar de sneeuw ligt nu wel allemaal bij ons en de toegang tot de tuin is eventjes geblokkeerd.



Jammer dat het van dat niet goed plakkende poedersneeuw is, want anders..........

van het www.

.......had ik vast een poging gedaan! 

21-01-2013

een cake zonder boter


Eén van de leuke dingen van het bloggen is toch echt het contact met de meelezers. Alle, gelukkig meestal positieve, feedback en vooral de waardevolle aanvullingen in de vorm van een reactie op een blogberichtje vind ik erg waardevol.
Ook de mailtjes die ik krijg en de foto's die worden opgestuurd van een (na)gemaakte knutsel, ik word er vanbinnen helemaal warm van!

Het recept van deze cake mocht ik ook via een mailtje ontvangen. Al jaren bak ik mijn cake met meel, eieren, suiker en boter als basis, zoals het hoort zeg maar. Toen ik dus dit recept las verschenen er wel even een paar denkrimpels tussen de rimpels ;-).
Zou dat wel goed gaan? Nou, ja dus, het gaat heel goed! Wat ook nog een hele prettige bijkomstigheid is: ik kan hem direct maken op het moment dat ik besluit toch nog even wat de oven in te schuiven. Geen wachttijd meer tot de boter op kamertemperatuur is.

Dit is het recept:

-150 gram (riet)suiker
-3 eieren
-150 gram appelmoes (ik had compôte)
-150 gram zelfrijzend bakmeel
-iets zout


Ik klopte de eieren met de suiker tot een lobbige massa en deed daar de appelmoes bij.
Dan het zelfrijzend bakmeel met een snufje zout er rustig maar snel doorheen roeren. Het  deeg is wat vloeibaarder dan van een "normale" cake.
Na een uurtje in de oven bij 160 graden kwam de satéprikker er droog uit.


Als het lukt 24 uur wachten met aansnijden enne, niet gauw twee stukjes nemen omdat er toch geen vet in zit...............juist van de suiker word je dik!

Als er straks (echt, voor je het weet is het zomer) weer verse aardbeien zijn ga ik het ook eens proberen te maken met aardbeienmoes. Ben wel nieuwsgierig naar de kleur eigenlijk.

TIP: Lees bij de reacties nog veel meer mogelijkheden om een cake te bakken zonder boter!

17-01-2013

gemberthee


Gemberthee.........met dit koude weer beslist één van mijn favorieten. 
Gember wordt al meer dan 2000 jaar in medische geschriften vermeld en was ook vroeger al een waardevol kruid, niet alleen wat betreft de medicinale werking, het was ook heel duur. Zo kostte, in de 16e eeuw, 1 kg gember nét zo veel als twee schapen! Als dat nu nog zo zou zijn zou je voor een kg gember bijna 200 euro betalen en dan zou je kopje thee vast een "bijsmaakje" hebben.

Hoe maak je het?
Je raspt een stukje gemberwortel. De hoeveelheid hangt een beetje af van wat je lekker vindt, maar een niet te dik stuk van zo'n 3-4 cm geeft al heel veel smaak. Kook in een pannetje met deksel ongeveer 1 liter water en voeg de gember toe. Ook het sap van een citroen gaat erbij. Je kunt dit nu zo, met de deksel op de pan, een kleine 10 minuutjes heel zachtjes door laten koken.
De thee zeven en het eventueel  zoeten met een lepeltje honing. Je kunt het ook in de thermosfles warm houden, dan wel ook eerst zeven anders kan de smaak te sterk worden.
Helemaal lekker wordt je thee als je er ook nog zo'n 10 kardemompeulen bij doet, het geeft een hele fijne smaak. Wel even de zaden een klein stukje insnijden/inknippen zodat het aroma vrij kan komen.


Je kan experimenteren met het toevoegen van wat kaneel in plaats van de kardemom. Er zijn ook recepten waarbij je nog wat peper toevoegt maar ik pak eigenlijk altijd alleen de kardemom erbij.
Heb je geen citroen dan kun je ook het sap van een mandarijn of sinaasappel gebruiken en is je citrusvrucht biologisch dan kan ook (een stukje van) de schil erbij.
Je kunt de gemberwortel ook in de vriezer bewaren, hij blijft dan langer goed en het raspen gaat volgens sommigen een stuk makkelijker, iets waar ik het niet helemaal mee eens ben ;-)

Hier zijn slechts een paar redenen om regelmatig, maar niet weken achter elkaar, gemberthee te drinken.
Gember werkt:
-ontstekingsremmend, dus goed voor mensen met reumatische aandoeningen
-maagversterkend, het beschermd en versterkt het slijmvlies, (maar als je een actieve maagzweer hebt liever niet gebruiken)
-vaatverwijdend, kan dus behulpzaam bij bij een slechte bloedcirculatie (koude handen)
-antiseptisch bij darminfecties, dus drinken bij diarree en voedselvergiftiging
-slijmoplossend en verwarmend op de longen, dus prettig bij brochitis maar dan weer niet voor kinderen beneden de 6 jaar, daar is het eigenlijk te sterk voor.

En kijk.........zwangere vrouwen mogen óók af en toe een kopje gemberthee, het helpt goed bij zwangerschapsmisselijkheid.

Alleen in de winter verwarmende gemberthee? Nee hoor. Vul, juist als het warm weer is, eens een fles met water en voeg daar een schijfje gember aan toe. Verrassend verfrissend en heel gezond!

14-01-2013

"cup a soup" zelf maken


Regelmatig nemen we hier even een korte pauze. Zo'n pauze gaat meestal vergezeld van een kopje thee of koffie.
Maar als we binnen komen met rode neuzen van de kou, is het ook erg lekker om dit opkikkertje te nemen.
Voor een habbekrats heb je een flinke pot instant soeppoeder en iedereen kan net zoveel maken als hij zelf wil. En hou je van een pittiger "bakkie" dan doe je er gewoon een extra schep in. En het is lekker!

Nodig:
-250 gram aardappelpuree à la minute
-2 zakjes magere melkpoeder*
-2 flinke eetlepels bouillonpoeder
-2 flinke theelepels gedroogde uisnippers
- flinke theelepel peterselie
-1/2 theelepel peper
-1/2 theelepel tijm
-1/2 theelepel kerrie
-1 theelepel zout
Van alle ingrediënten kun je iets meer of iets minder nemen, andere kruiden toevoegen kan ook, net zoals je smaak is.


Alles in een grote bak door elkaar roeren is het enige wat je hoeft te doen!

Wij drinken het uit een middelgrote koffiemok, zo'n drie theelepels zijn dan voldoende om van een lekker bakje aardappelsoep te kunnen genieten.



* Te koop bij de natuurvoedingswinkel of bij Albert Heijn, geel doosje bij de houdbare melk met de naam (ik zou het niet kunnen verzinnen) ELK.

.....................................................................................................

Een tijdje terug vonden we een oud rekenboekje, speciaal voor meisjes, uit 1939.
Er staan sommen in waar de toekomstige huisvrouw wat aan heeft!

Er is inmiddels veel veranderd!



Maar ja.........dat kón toen ook want


09-01-2013

uitsmijter-bollen


Afgelopen weekend aten wij uitsmijter-bollen. Misschien kun je ze ook wel uitsmijter-muffins noemen want ze worden gebakken in muffinvormpjes. Warm erg lekker bij de lunch, koud zouden ze niet misstaan in de picknickmand. En, en dat vind ik altijd zo prettig, je kan er mee variëren!

Het "bakje" is gemaakt van een boterham, eerst een rondje uitsnijden en het dan met een deegroller zo plat mogelijk maken. Indien nodig je vorm met wat olie of (knoflook)boter insmeren en het broodrondje erin drukken.


Dan vullen met wat geraspte kaas en wat snippers ham.


Een niet te groot ei breken in een kopje en dan voorzichtig er bovenop laten glijden.


Eventueel bestrooien met wat zout en/of peper of je eigen geheime ingrediënt.
Dan zo'n 20-25 minuten in een voorverwarmde oven van 200 graden zetten.


Lekker met een zilveruitje of een augurkje!


07-01-2013

stof verven met een druppel bleek


Ooit las ik hier een artikel over een mevrouw die donkere stof bedekte met conifeertakken en met een spuitflacon met bleekwater de stof ging ontkleuren. De afdruk van de conifeer was goed zichtbaar. Ik vond het erg mooi maar ja ik had geen conifeer en het hele idee verdween ergens in een hoekje van mijn geest, ik heb er nooit meer aan gedacht. Dan het menselijk brein toch wel een heel bijzonder apparaat is bleek toen er  ineens wél coniferen waren, mijn onderbewuste drukte de gedachte aan dat artikel zomaar, Joost mag weten waar vandaan, weer naar boven ;-).
Nu ben ik absoluut geen fan van bleekwater en ik gebruik het ook nooit, maar ik was wel erg nieuwsgierig of dat inderdaad zo gemakkelijk zou lukken. En aangezien ik ruim in de, ooit zelf geverfde (lelijke!), oude lakens zit, kon een experimentje niet uitblijven.
Dus legde ik wat takjes op een donker lapje, pakte zo'n grote spuitflacon en vulde het met een beetje bleekwater met een scheutje water. Het grote spuiten kon beginnen!



Maar wat een teleurstelling, al heel snel was de lap te nat en de afdruk amper zichtbaar. 



Meerdere pogingen later kwam ik erachter dat een kleine verstuiver echt véél beter werkt! 



Als je eenmaal bezig bent ga je met steeds meer blaadjes experimenten



en er hoeft echt maar een heel klein beetje bleekwater op de stof te komen om de boel te ontkleuren (voor dit lapje gebruikte ik minder dan 1 ml.).



's Avonds nog even lekker nerven zitten te borduren, want dat kan natuurlijk ook.



Maar wat óók leuk is, als je je lapje vrij snel na het spuiten even in een sopje stopt, stopt het bleekproces, je kunt dus verschillende, bij elkaar passende, kleuren creëren.



En als spuiten wil dan kun je ook met een kwastje en een sjabloon aan de gang,


of streepjes maken of stippen of letters of..........
Wel jammer dat de contouren een beetje vervagen doordat de stof onder je afbeelding ook wat bleekwater aantrekt. Hele scherpe lijnen en kleine lijntjes worden dus moeilijk. (Ik had een afbeelding van een hert met een groot gewei maken maar toen het klaar was kon niemand me vertellen wat het was ;-)


Misschien ga ik (ooit) wel een lapjesdeken maken van één kleur stof met in elk vakje een andere afbeelding en een nét iets andere inweektijd, er zijn zoveel mogelijkheden.

02-01-2013

de jeneverbes (én een leucistische spreeuw :-)


De jeneverbes (Juniperus communis), is één van de oudste bomen in ons land. Kwam ze vroeger algemeen voor op heidevelden en zandgronden, nu is het in Nederland een zeldzame boom en staat op de Rode lijst. Een jeneverbesboompje mag je dus niet in de vrije natuur uitgraven en in je eigen tuintje plaatsen, maar het schijnt dat je wél de rijpe bessen mag plukken zolang je de boom niet beschadigd. Dat plukken is trouwens nog niet zo eenvoudig, want de boom heeft hele gemene stekels! Bovendien duurt het twee tot drie jaar voor zo'n besje rijp is, haal je jeneverbessen dus liever ergens anders vandaan (ze liggen immers gewoon bij de supermarkt en komen uit landen als Kroatië, Albanië en Italië).

Als je aan iemand vraagt wat je met een jeneverbes kunt doen wordt meestal het gebruik in zuurkool genoemd, ook het gebruik van jeneverbessen bij de bereiding van jenever ligt voor de hand. And that's it! Vaak krijgt men het jeneverbes potje niet eens leeg want áls het gebruikt wordt in een recept (ook in de kruidengeneeskunde), gaat het maar om een paar besjes per keer.

Wat kan de jeneverbes voor je doen?
Door de vochtafdrijvende eigenschappen is het niet alleen geschikt voor mensen die veel vocht vasthouden, ook mensen die last hebben van jicht en reuma kunnen een verbetering van hun klachten ervaren. Jeneverbes spoort de nieren aan om overtollig water, en daarmee ook afvalstoffen, uit het lichaam te draineren. Vooral de wat trage, kouwelijke types kunnen er baat bij hebben, mensen bij wie de vitaliteit en levenskrachten wat zijn afgeremd door (te) veel stilzitten.
Jeneverbessen hebben ook ontstekingswerende eigenschappen, waardoor mensen met artritis en artrose verlichting van de klachten kunnen ervaren.
Uitwendig kan het toegepast worden als een verwarmende wrijfoplossing voor de gewrichten en spieren, het is doorbloedingsverhogend. Dat, én een pijnstillende werking, maakt het bijzonder geschikt als onderdeel van een massageolie.

Heb je een nier- en/of leverziekte dan moet je geen jeneverbessen gaan gebruiken. Ook zwangeren laten het maar het beste links liggen. Bovendien is het niet verstandig om een jeneverbespreparaat langer dan 4 weken aaneengesloten te gebruiken omdat je nieren dan overprikkeld worden!

Hoe kun je de jeneverbes gebruiken?

Jeneverbesolie



Deze olie kun je zowel culinair als voor geneeskrachtige doeleinden gebruiken!
Je neemt een klein flesje met olijf- of zonnebloemolie, net naar waar je voorkeur naar uit gaat, en daar doe je  een klein handje gekneusde bessen in als ook een vijftal kruidnagels. Dit laat je 4 weken op een warme plek trekken. Deze olie kun je gebruiken als massageolie voor zere spieren of als wrijfolie bij reumatische pijnen en artrose of artritis. Eerst even op een klein plekje proberen of de olie bevalt.
Je kan deze olie ook gebruiken om je vlees mee aan te braden of om er een (zuurkool)salade extra smaak mee te geven. Misschien zul je de smaak wat te heftig vinden, voeg dan meer olie toe.

Jeneverbesthee



Overgiet 1 flinke theelepel iets gekneusde bessen met een kop kokend water en laat het 10 minuten afgedekt staan. Het is helemaal geen "vies" brouwseltje, maar je kan voor de smaak altijd wat andere kruiden mee laten trekken.
Drink van deze thee 2 kopjes per dag en gebruik het dus niet langer dan 4 weken achter elkaar.

Jeneverbeskuurtje
Een bekend, veelgebruikt, reinigend voorjaarskuurtje dat "het ook goed doet" in andere jaargetijden.
Er zijn meerdere varianten maar altijd met een opbouw, gevolgd door afbouwen.
Begin met het opkauwen van één jeneverbes, de volgende dag twee, dan drie en zo door tot je na 12 dagen 12 jeneverbessen op mag eten. Dit hoeft niet in één hap maar mag over de dag worden verdeeld. Slik de bes niet als een pilletje door maar kauw erop......... zolang mogelijk. Eerst is het een bessige smaak, naarmate je langer kauwt wordt het wat bitter, Juniperus is dan ook afgeleid van het Keltische juneprus wat "bitter" betekent. Daarna ga je elke dag weer minderen.

Etherische olie van jeneverbes kan je heel goed gebruiken in een brandertje. Het geeft innerlijke kracht en vertrouwen, vooral op dagen dat alles fout lijkt te gaan, niets lijkt te lukken en je het liefste onder de dekens wilt verdwijnen. Het branden van een beetje jeneverbesolie helpt je dan om je emoties los te laten.
Ook bij vermoeidheid of overspannen zijn kun je deze olie branden. Het kalmeert en heeft een rustgevend werking.
Je kunt ook een massageolie maken. Doe dan in 50 ml olijfolie 10 druppels jeneverbesolie.

Gebruik wel altijd je gezonde verstand als je etherische olieën  gebruikt, ze zijn erg krachtig. Voor een liter jeneverbesolie bijvoorbeeld, is 35 kg bessen nodig! Koop ook altijd olie van een betrouwbaar merk en gebruik het nooit puur op de huid. Gaat het fout en krijg je wel wat van deze olie op je huid ren dan niet direct naar de kraan om het weg te spoelen want met water lukt dat niet. Neem een watje met wat olie en wrijf op deze manier de olie van je huid.

Heb je geen etherische jeneverbesolie maar je wilt wél graag in een jeneverbesbad?
Kook dan 100 gram bessen gedurende een kleine tien minuten op 1 liter water en voeg het toe aan het badwater. (Natuurlijk de besjes er eerst even uit zeven i.v.m. een verstopping van het afvoerputje ;-)

Hen nemen van een stoombadje met jeneverbessen kan helpen bij hoest en bronchitis. De bessen bevatten een stof, pineeen, en dit pineen bevordert de doorbloeding van de slijmstoffen waardoor een sneller herstel mogelijk is. Kook dan ook eerst een handje vol gekneusde bessen in wat water.

............................................................................................

De afgelopen dagen zagen wij ze vliegen. Een koppeltje spreeuwen vloog steeds op uit het weiland, en vanuit de luie stoel was duidelijk te zien dat er een "vreemde vogel" tussen zat. Zijn bijna geheel witte verenpak stak vreemd af bij zijn zwarte groepsgenoten. Gelukkig ligt de verrekijker binnen handbereik, juist voor deze situaties, en al gauw bleek het toch wel degelijk om een spreeuw te gaan.
Dan is internet zo makkelijk hè? Je typt gewoon "witte spreeuw" en dan leer je dat het een afwijking is welke resulteert in een vermindering van huidpigment en leucisme wordt genoemd en géén albinisme is, want de rode ogen ontbreken.
Ook zijn deze leucistische dieren vaak erg agressief tegenover niet-leucistische dieren waardoor ze makkelijk kunnen overleven in het wild.
En wij hadden nog wel zo'n medelijden met 't beestje!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
01 09 10 11 12
Blogging tips