sneeuwroos

 Een groot gedeelte van ons dak was begroeid met klimop.

We vonden het een mooi gezicht en heel veel vogeltjes konden er beschutting vinden, maar in de loop der jaren was het gewoon teveel geworden. Het moest er eigenlijk af.

Een paar jaar hebben we er tegen aan gehangen, wel doen, niet doen, en wat een werk...............pfff.

Lekkage gaf uiteindelijk de doorslag. Met ladders aan elkaar en een grote snoeischaar heeft manlief de klus afgelopen zomer eigenhandig geklaard. Er lag daarna een enorme berg 'afval' achter huis, maar ik zag natuurlijk alleen maar mooie takjes en heel veel mogelijkheden.

Een aantal heb ik kunnen redden van de verterende vlammen en daar kan ik nu naar hartelust mee knutselen en freubelen.  

Gistermiddag nam ik een flinke armvol takken......................

met een snoeischaartje knipte ik een aantal stukken van gelijke lengte en met een lijmpistool plakte ik een aantal op en in elkaar.

Daarin kwamen allemaal kleinere takjes totdat ik een soort bol had.

Spuitsneeuw kwam erop.

Lichtjes gingen erin, maar ik was niet tevreden.

Ik had ook ergens nog een zakje met roosjes.

Ze werden van hun steeltje geknipt en op een aantal uiteinden geplakt.

Hoe ik hem nu met de kerst neer ga zetten? Ik weet het eigenlijk nog niet.

In een bak met verlichting.............

zonder verlichting.................

of helemaal zonder.....................

Ach, gelukkig heb ik nog even de tijd.  

Het hazelnootvolkje staat op de laatste foto trouwens ook op een enorm pak van deze wortels.

Met dank aan de klimop.