zoethout

Ook zoethout, met de tongbrekende naam Glycyrrhiza glabra, kent een hele lange traditie als geneeskruid. Aanwijzingen daarvoor dateren van ver voor onze jaartelling!

De naam "zoethout" kan wat verwarrend werken, het lijkt namelijk ook op een stukje hout, een takje, maar het zijn juist de wortels van de oudere struiken die worden gebruikt.

Je kan zoethoutthee in zakjes kopen in de winkel, ook de hele wortels worden soms daar verkocht. Bij de natuurvoedingswinkel of in speciale kruidenwinkels is ook gesneden zoethoutwortel te koop.

Meestal wordt zoethout gedronken in combinatie met andere kruiden, of eigenlijk, andere kruiden worden vaak "aantrekkelijker van smaak" gemaakt door toevoeging van wat zoethoutwortel. 

De wortel heeft een uitgesproken, dropachtige, smaak, je vindt het lekker of je gruwt ervan!

De zoethoutthee die je in de winkel koopt, zet je meestal als "gewone" thee, kopje kokend water, zakje erin en even laten trekken. 

Medicinaal wordt vaak ook een "decoct" gebruikt, wat niet meer of minder betekent dat de wortel wordt gekookt. Hij is dat sterker van smaak en er zullen meer, dan wel andere, inhoudsstoffen in de thee zitten.

Hoe je je thee ook wilt zetten, gebruik niet meer dan 2 kopjes per dag en niet langer dan 6 weken achter elkaar.

Waar kan deze thee bij helpen?
Omdat zoethout ontstekingswerend en pijnstillend werkt op het maag- en darmslijmvlies, kan het helpen bij gastritis en enteritis. Ook maagkrampen, winderigheid en misselijkheid kunnen verbeteren door het gebruik, want zoethout werkt ook ontkrampend en spijsverteringsbevorderend.
Probeer deze thee ook eens als je erg moet hoesten, met veel taai slijm.

Als je last hebt van een slechte adem en/of aften in je mond kun je ook zoethout gebruiken.
Je kunt er een gorgelmiddel mee maken. Doe daarvoor 50 gr. fijn gesneden wortel in een glazen potje en giet er een halve liter witte wijn over, Laat dit twee weken staan. Er kan, net zo als bij de meidoornbessen op wijn, ook bij dit zoethout zo'n raar uitziend laagje in het potje komen. Dit kan geen kwaad. Als je het na twee weken door een koffiefilter zeeft, zul je een heldere vloeistof krijgen.
Gorgelen doe je twee maal daags met 2 eetlepels van deze wijn op een glas water.

Wanneer moet je oppassen met zoethoutthee?
Als je last hebt van een te hoge bloeddruk is het gebruik van zoethout niet zo verstandig.
Over het algemeen moet je, als je lichamelijke klachten hebt die echt door een arts behandeld  (moeten) worden, oppassen met het gebruik van kruiden anders dan voor culinair gebruik. Ook als je medicijnen slikt kun je kruiden beter alleen in overleg met je behandelarts gebruiken.

Zoethout is natuurlijk ook een belangrijk onderdeel van drop. Drop ontstond toen apotheker Georg Dunhill in 1766, naar aanleiding van een oude formule, bloem en suiker aan een extract van zoethout toevoegde.
Een kleine daad met grote gevolgen!

In de voetsporen van Mr. Dunhill ;-)
Een klein experimentje kon natuurlijk niet uitblijven. Ik maakte ook dropjes!
Nodig:
-1 zoethoutstokje in stukjes (= 1flinke eetlepel stukjes)
-250 ml water
-3 theelepels bruine suiker
-1 theelepel salmiakpoeder
-1 blaadje gelatine
-3 theelepels tarwebloem
Kook de stukjes wortel in 250 ml water in een ruime pan gedurende 5 minuten. Zeef de stukjes er uit en damp het extract in tot er nog zo'n 50 ml. over is. Voeg dan de bruine suiker en het salmiakpoeder toe. Laat het velletje gelatine ondertussen 5 min. weken in wat water. Maak een papje van de bloem met 2 eetlepels water. Roer dit door het papje, pas op voor klontjes en aanbranden.
Laat nu het papje op een ingevet stukje aluminiumfolie glijden en laat het afkoelen.

Het lijkt wel wat op je lever :-).

Snij het na afkoelen in stukjes en laat het een paar dagen uitharden.

Het smaakt echt naar een dropje, maar om dit nu vaker te doen..............