zoetzuur van courgette

En zomaar onverwacht lag dit op mijn aanrecht. Niet meer super vers maar nog veel te mooi om als kippenvoer dienst te doen. Een leuke uitdaging, en een recept, met ingrediënten die ik in huis had, was snel bedacht. De ietwat tegengevallen inmaak-uitjes oogst van vorig jaar heeft er namelijk voor gezorgd dat er nog genoeg inmaakkruiden over zijn.

Ik maakte het zo:

Was de courgette en snij ze doormidden. Haal de zaadlijsten er uit. Snij ze dan in dobbelsteentjes, de schil kan blijven zitten, maar dat hoeft niet. Snij ook een paar uien in dunne ringen. Leg alles om en om in een schaal en bestrooi royaal met zout. Even omscheppen en een paar uur iets anders gaan doen. 

Spoel dan de groente onder stromend water goed af en laat het uitlekken. Maak een azijn/suiker mengsel. Voor 4 potjes van 350 ml had ik aan een halve liter azijn met 300 gram suiker genoeg. Breng dit aan de kook met 2 zakjes inmaakkruiden maar gebruik het laurierblaadje niet. 

Laat dit enkele minuten koken en doe dan de uitgelekte courgette en ui erbij. Laat het nog 5 minuten doorkoken. 

Schep dan de groente in schone potjes. ( Waarom zetten we dat er eigenlijk altijd zo nadrukkelijk bij, zijn er soms vrouwen die het in niet schone potjes doen? )

Giet dan het kokende azijnmengsel er bij en sluit de potjes. Even omgekeerd wegzetten en minstens een week laten rijpen.

Het eerste potje is inmiddels alweer leeg, de smaak is prima, niet te zuur en niet te zoet.

Maar wel raar om dit midden in de winter te doen.