kaneel-honing

Bij ons staat er een mysterieus potje op de ontbijttafel, mee-eters kunnen het vaak maar moeizaam identificeren want waar eens de mosselen in 'zwommen', zit nu een bruine pasta.

Wat het is? Niets ingewikkelds hoor, maar wel erg smaakvol.

Het is honing (koud geslingerd) vermengt met wat kaneelpoeder. Lekker, én met een aantal goede en gezonde eigenschappen. Het is zo gemaakt, je moet alleen even goed roeren.

Als je zo nu en dan een boterham eet met dit mengseltje geniet je zowel van de voordelen van honing als ook van die van de kaneel.

(N.B.: Neem wél de echte Ceylonkaneel. Meer daarover, en hoe die te herkennen, kun je hier lezen.)

Kaneel kan o.a. behulpzaam zijn bij winderigheid, maag- darmkrampen en misselijkheid, en door de ontstekingswerende eigenschappen van zowel honing als kaneel kun je deze pasta ook best eens proberen op (jeugd)puistjes.

Bovendien  is het heel verwarmend, dus als je koud bent of je grieperig voelt, doe dan ook eens een lepeltje van deze pasta in je kop met thee of in een glas warme melk. 

Als je zwanger bent moet je kaneel spaarzaam gebruiken, het stimuleert namelijk de baarmoeder.

In honing zitten behalve waardevolle voedingsstoffen ook veel anti-oxydanten die het lichaam helpen beschermen tegen schade door vrije-radicalen. 

Maar honing is niet gezond voor kinderen jonger dan een jaar, zij kunnen hier erg ziek van worden omdat er in de honing sporen van de Clostridium bacterie aanwezig kan zijn. Beneden de 12 maanden heb je nog onvoldoende weerstand tegen deze bacterie. 

.....................................................................................

Tijdens het neuzen in de computer kwam ik deze foto weer tegen, gemaakt vorige jaar in de late herfst.

Het is een kaardebol waarin haar zaadjes al zijn ontkiemt.

Ik mijmerde zo wat over pech en geluk. 

Want, is dit pech? De kiemen zullen nooit uitgroeien tot een volwassen plant, zullen nooit bloeien en zullen dus ook nooit zelf zaad vormen.
Is dit geluk? Ze hebben het "verder geschopt" dan veel zaadgenoten, die in de buik van een puttertje zijn beland. (misschien toch ook wel een belangrijke taak)

Toen dacht ik ineens aan het volgende verhaaltje, misschien ken je het al wel;

Wat is geluk?
In een arm bergdorpje woont een boer. Omdat hij een paard bezit die hem helpt met ploegen, wordt hij door iedereen als een rijk man gezien.
Maar op een dag gaat het paard er vandoor.
Zijn zeer meelevende buurman vindt het vreselijk, wat een pech.
Maar de boer zegt alleen maar........."wat is pech en wat is geluk".

Een paar dagen later komt het paard terug. En kijk, het is niet alleen maar brengt ook een wild paard mee. 
Zijn buurman vindt dat hij wel erg veel geluk heeft gehad, maar de boer zegt alleen maar...........  wat is geluk en wat is pech".

De volgende dag wil de zoon van de boer proberen om het wilde paard te berijden. Het wilde paard is hier niet van gediend en gooit de zoon van z'n rug. De zoon breekt z'n been.
De buurman toont zijn medeleven, ach wat een pech.
Maar de boer zegt alleen maar................."wat is pech en wat is geluk".

Een week later komen er allemaal militairen naar het dorp. Ze recruteren alle jonge mannen voor verplichte dienst. De zoon van de boer kunnen ze niet gebruiken, hij heeft immers een gebroken been.
"Zo, daar heb je wel geluk mee", zegt de buurman.
Maar de boer zegt alleen maar.............."wat is geluk en wat is pech".

Ik mijmer nog even verder.........................