rozen met was

"Rozen verwelken
En schepen vergaan
Maar onze liefde (of vriendschap)
Blijft altijd bestaan"

Wie van ons heeft dat versje niet in z'n poëziealbum staan.
En ja, rozen verwelken, soms laten ze zelfs na een paar dagen in de vaas hun kopjes al hangen, (ondanks alle voorzorgsmaatregelen als schuin afsnijden etc. etc., maar misschien ben ik gewoon niet zo goed met rozen).

Maar........als je je rozen in een wasbad onderdompelt, blijven ze wel maanden lang goed!

Je hebt er stevige rozen voor nodig, net of net nog niet in bloei.

Zoek een paar goede exemplaren uit op een droge dag en knip ze af. 

Verwijder de lelijke blaadjes en bind een draadje aan het steeltje.

Smelt ondertussen au bain Marie wat kaarsvet. Het hoeft niet in de kleur van je rozen te zijn, witte rozen met roze was geeft een heel apart effect.

Laat het even afkoelen en dompel de roosjes één voor één even onder, de was moet wel overal kunnen komen.

Hang ze dan aan het touwtje om uit te lekken en hard te worden.

Je kunt ze nu gebruiken in tafelstukjes of, heel mooi door de eenvoud, alleen op een schaaltje met wat groen.

Over poëziealbums gesproken............... 

ik vind het zo fijn dat eindelijk, met de hulp van een lieve vriendin, het raadsel van het versje dat mijn oma in mijn poëziealbum schreef, is opgelost. Mijn oma is al meer dan 40 jaar geleden overleden en nooit heb ik geweten wat hier staat:

Als ik haar er naar vroeg kreeg ik steeds te horen: "Och, dat komt nog wel een keer", en uiteindelijk heeft ze daarin dus gelijk gekregen, (al was het waarschijnlijk haar bedoeling om het zelf te vertellen). 

Het is geschreven in het Oud Duits. Hanneke, Gott en Ooma waren de enige drie woorden die ik met zekerheid kon vertalen, de rest was abacadabra. Maar nu niet meer!

Liebe Hanneke

Sorge, aber sorge

nicht zu viel es

komt ja doch wie

Gott es haben

wiel

Bijzonder, om na zo een lange tijd toch nog zo een bruikbare boodschap van haar te mogen ontvangen!