roomse kervel en een verregende tuin

De winterharde Roomse kervel doet het bij ons in de tuin gelukkig erg goed. 

Daar ben ik blij mee.......want ik gebruik het veel.

In het voorjaar, als de plant nog niet bloeit, gebruik ik het verse blad als thee. Een thee die niet alleen lekker naar anijs smaakt maar ook heerlijk ruikt.

Ook soepen, sausen en een omelet krijgen soms een bijzondere oppepper met het blad, maar altijd vers want gedroogd is ze zo goed als smakeloos. 

(En natuurlijk wol verven met roomse kervel, een hobby waar ik helaas de laatste tijd te weinig aan toe kom).

Eigenlijk nog lekkerder dan het blad is het gebruik van de zaden........onrijpe zaden die nog groen zijn.

Je plukt ze gewoon van de steeltjes en je laat ze drogen.

Ze worden dan zwart, op onderstaande foto zijn ze nog niet helemaal klaar.

Deze zaden zijn, gekneusd of tot poeder vermalen, een smaakvolle aanvulling in je keuken.

Je kunt ze gebruiken om er, eventueel in combinatie met andere zaden, een lekkere thee mee te zetten of je voegt ze toe aan koekjes, appeltaart of andere baksels.

Het is dit jaar trouwens nog een hele toer om op het juiste moment iets uit de tuin te kunnen plukken om te drogen, kijk, vanmiddag zag onze tuin er zo uit...........

De pioenrozen die het hoofd laten hangen van al het water,

en afrikaantjes die toch iets dapperder zijn.

Het Sint Janskruid dat nog helemaal niet bloeit.........

en de kruisbessen, kijk die doen het dan weer prima!

De tomaten in de kas staan dan wel droog maar hebben het weer veel te koud. 

Ze beginnen heel aarzelend te bloeien.........

en dan kunnen de aardappelen natuurlijk niet achterblijven.

De Japanse wijnbes laat zich ook niet tegenhouden............

en de Aronia, jaren geleden gekocht om er eens wijn van te maken, krijgt ook dit jaar weer heel veel bessen. Helaas zijn alle bessen op voordat ze rijp zijn en is het ons nog nooit gelukt om hiervan ook maar een klein flesje wijn te brouwen. 

Het bruggetje over de vijver naar ons koffieterras wordt helemaal niet gebruikt op het moment, en daar maakt de waterlelie dan weer dankbaar gebruik van.

De Egyptische ui kan de zon ook niet vinden............

en de schapen zijn, net als ik, liever onderdak.

Kom zonnetje, je mag je van mij wel wat vaker laten zien!!!

Zijn jullie dit weer ook niet een beeje beu?