de wilg als stekhulpje

Heel langzaam ontwaken ook bij mij de lentekriebels, al heeft dat meer te maken met de toename van daglicht dan met het stijgen van de temperatuur. In de vensterbank laten de eerste voorgezaaide zaadjes zich al voorzichtig zien. Andijvie, sla en een aantal bloemenzaadjes zijn het begin. Deze week volgen de paprika's, tomaten en vast nog een heleboel meer.

Wij zijn daar nooit zo vroeg mee, want je krijgt in de vensterbank toch gauw zo'n  "lange Lijs".

dit wordt géén goede spitskool :o)

Een ander jaarlijks terugkerend ritueel in maart/april is het opfrissen van de kamerplanten. Nieuwe potgrond, een grotere pot en in sommige gevallen, stekken.
Een goede hulp bij het stekken kan wilgenwater zijn.

De wilg wortelt heel gemakkelijk, je hoeft alleen maar een stukje van een tak in de grond te steken en succes is verzekerd. 

Verantwoordelijk hiervoor is het plantenhormoon auxine, rijkelijk aanwezig in de wilg.

Auxine stimuleert de groei en het ontstaan van wortels.

Van deze gunstige eigenschap kun je gebruik maken door een handvol takjes in een potje water te zetten. 

Aan de takjes zullen gauw lange wit/roze wortels verschijnen. 

Dit "wortelwater" kun je nu gebruiken om je eigen stekjes sneller te doen wortelen, want er zit nu ook auxine in het water. Dit water kun je trouwens óók gebruiken als eerste gietbeurt bij planten (binnen of buiten) die net verpot of gescheurd zijn, om sneller "aan te slaan".

Er is ook nog een andere manier om wilgenwater te maken.

Je snijdt een paar takjes in stukjes en hier giet je kokend water overheen. Als deze wilgenthee is afgekoeld kun je het op dezelfde manier gebruiken.

Je kan elk moment in het jaar wilgenwater maken en elke wilgensoort is bruikbaar. Het krachtigst zijn de jonge takken van een jaar oud.

Misschien moet ik dit jaar maar op zoek naar een andere wilg want de gemeente-mannen hebben mijn bron wel erg rigoureus gesnoeid!