28-04-2013

een appeltaart van maar één appeltje



Ik hou wel van een culinaire uitdaging, ik kan mij daar zelfs op verheugen. Het idee misschien iets nieuws aan mijn al bestaande recepten toe te voegen geeft al veel voorpret. 
Voor vanmiddag wilde ik wat lekkers voor bij de koffie maken. Dat zouden we dan mooi buiten op kunnen eten want er is vandaag weinig wind en het zonnetje volop aanwezig.
Dat was het plan...............

Maar ja, soms overschat ik mijzelf wel eens :-).
Kijk, ik wilde DIT maken..................(het recept kun je hier lezen).

van het www

Zeg nou zelf, ziet dat er niet gaaf uit? De instructies waren duidelijk en eenvoudig, dus ná de zondagmiddagsoep zou ik dit klusje wel eventjes kunnen klaren.

Dus maakte ik een deeg van:
-150 gram bloem
-75 gram koude boter
-een beetje suiker en een snufje zout
-ongeveer 75 ml koud water (afhankelijk van je meel)

De koude roomboter werd in het meel (met de suiker en het zout) met twee messen in stukjes gesneden en, onder toevoeging van steeds een beetje water, op het aanrecht tot een deegbal gekneed. 
Een paar keer met de deegroller erover en de bodem kon zo in de beboterde vorm.
Ik lag op schema.
Ook twee appeltjes werden van hun klokhuis ontdaan door de zijkanten eraf te snijden. Dat moet op deze manier want je hebt een rechte onderkant nodig om in het deeg te duwen.



Mijn keukenmes werd vlijmscherp geslepen, je moet namelijk óók flinterdunne schijfjes van je appel snijden. Menig stukje verdween in m'n mond, in plaats van in het bakje met citroenwater, omdat ie niet door de keuring kwam........maar ook hier baart oefening kunst.
Toen ik genoeg dunne plakjes had kon het grote werk beginnen. 
Dacht ik...............



Even door de kaneelsuiker halen en er wat gesmolten boter op sprenkelen lukte nog wel maar daarna.........

Een heus appelgevecht.
Om een lang verhaal kort te maken: het lukte met geen mogelijkheid. Hoe dun het schijfje appel ook was (ik kon er echt doorheen kijken hoor) het was niet rond te buigen zonder te knappen. In het originele recept wordt het advies gegeven om de schijfjes dan even in de magnetron te doen (heb ik niet) maar een poosje in heel heet water maakte helemaal geen verschil. Ook de stukjes vastzetten in het deeg was geen succes, de schijfjes waren te dun ;-)
Mission failed. 

Ik had nog één in stukjes gesneden appeltje over en de taartbodem stond te wachten in de koelkast. Dus heb ik ze, met een diepe zucht, maar zo op de bodem gelegd en wat kaneelsuiker erover gestrooid. Een klein restje van de gesmolten boter ging er ook over en alles ging 30 minuten in de oven bij 190 graden.

En zo plat als het was.................het was heerlijk en zal hier nog wel vaker worden gemaakt want dit is echt zo klaar. En deze was met appel maar waarom niet met peer? Kiwi  met kersen? Combi?



Door al dat gepriegel was het trouwens niet vóór de koffie klaar maar ach, bij de vijver zitten zonder koffie is ook geen straf. De dotterbloem staat nu vol in bloei en is een lust voor het oog.



Misschien is over een paar jaar deze hele rand wel geel!

36 opmerkingen:

  1. Hmmmm lekker!
    en als je nou een volgende keer tot aan 't klokhuis schilt. Euh, klinkt echt heul stom zoals het er staat maar dan heb je toch wel een soort van roosjes,
    groet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ah, je bedoeld: schillen, schillen, schillen tot je niet verder kunt in één stuk door en dan met ruimte tussen de schillen op het deeg zetten?
      Is ook nog een idee (en waarschijnlijk heb je dan ook aan één appeltje genoeg ;-)

      Verwijderen
  2. Dat is een franse appeltaart zo, ik maak heer wel vaker zo, lekker en snel klaar. Ik moest wel lachen om jouw gevecht. Misschien ligt jet aan het soort appel?
    Ik heb aan je gedacht zaterdag, want ik heb soep van zevenblad gemaakt, vorig jaar had ik o je blog gelezen dat je het als spinazie kan gebruiken. Was lekker !!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Misschien is de ene soort appel wel leniger dan de ander, ik zou het niet weten. Als ik een appel eet kan ik dat natuurlijk heel simpel eventjes testen.
      Leuk dat je zevenbladsoep hebt gemaakt. Het is er nu gelukkig al weer volop.

      Verwijderen
  3. Hoewel de vorm misschien niet de juiste is, lijkt het me toch heel smaakvol en in platte vorm vind ik hem er ook aantrekkelijk uitzien. Wat een heerlijk plekje bij de vijver trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, 't Is zeker een heerlijk plekje. Nu nog wel tenminste. Nog even en dan worden de groene kikkermannen weer actief en gaan dan enorm tekeer. Ze maken dan zoveel lawaai dat je er echt niet met plezier kunt zitten.

      Verwijderen
  4. Misschien niet helemaal zoals je het bedoeld had maar de taart ziet er wel erg lekker uit! Dotterbloemen waren vroeger ook mijn favoriet bij een vijver, erg mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dotterbloemen zijn inderdaad mooi. Ze komen niet zo veel meer voor in de vrije natuur en zijn wettelijk beschermd. Er is ook een gecultiveerde tuin/vijver variant maar die is minder uitgesproken geel. Onze plant is een "gered" plantje uit "het wild".

      Verwijderen
  5. mischien moet je niet snijden, maar schaven?

    groetjes, Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bij mij lukte een soortgelijke taart van Tessa Kiros ook niet zoals op het plaatje... zijn zulke taarten wel echt?
    Ik vind jouw taart ook prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Misschien hebben ze wel een speciale techniek, of misschien ben ik gewoon niet zo handig (lees: te ongeduldig ;-)

      Verwijderen
  7. Reacties
    1. Dank je, hij was ook erg lekker. Wel zo op helaas.....maar 6 kleine pizzapuntjes.

      Verwijderen
  8. Dat is grappig, ik zit op jouw blog te lezen en jij op de mijne. Op het moment dat ik afsluit krijg ik jouw berichtje binnen. Ik was opzoek naar het recept van de zevenbladtaart, maar kon het niet vinden heb je dat nog bij de hand?
    Jammer van je appeltaart, zag er heel kunstig uit. Maar neem aan dat deze ook heel lekker was. groetjes Jennny

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Grappig hè? En dan ook allebei een foto van de zelfde plant.
      Helemaal links bovenaan ieder blog is een heel klein zoekbalkje om recepten terug te vinden. Ik had een handige zoekbalk aan de rechte kant staan maar die gaf voor alles "geen resultaten gevonden".

      Het recept voor de zevenbladtaart staat hier:

      http://de-gulle-aarde.blogspot.nl/2011/06/zevenbladtaart.html

      Verwijderen
    2. Ik heb het gevonden, en ga het uitproberen. Ik zal je laten weten wat we er van vinden. dank je en groetjes Jenny

      Verwijderen
  9. Ook zó is het een heel mooi, en eenvoudig, taartje geworden.
    Als ik nou vandaag geen oranje tompoucen meer te pakken krijg... heb ik voor morgen een alternatief ;-)
    En die dotters, ze zijn bij mij nét uit de knop aan het komen, prachtig!
    Hartelijke groet, Zem.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, als 't niet lukt met de oranje tompoucen maak je gewoon appeltjes voor Oranje ;-)

      Verwijderen
  10. Nou als ie gesmaakt heeft is ie zeker gelukt.
    Ik doe als het buit de oven komt ook nog wel een een dun laagje jam erover smeren mmmm.....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klinkt ook helemaal niet verkeerd, eigenlijk hoef je nooit twee keer hetzelfde te eten als je zelf bakt.

      Verwijderen
  11. Nou, ik vind je eigen bloementaartje wel erug mooi hoor! Wat ik me afvraag is; hoe snij je die 'bloementaart' die je eerst zou maken in mooie stukken.Of het moet een taartje voor vier personen zijn, ieders een hele 'bloem' wel jummie!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De bedoeling was inderdaad om 1 persoons bloemen te maken. Ik denk dat er anders niet veel van zo'n roos overblijft en het "wauw" effect zal je dan ook missen ;-)

      Verwijderen
  12. Heerlijke beschrijving van je appeltaartjes verhaal! Soms lukt het niet en komt er toch iets anders moois uit ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo is't maar net! (Volgens mij zijn de belangrijke uitvindingen ook begonnen met een mislukking, dus wie weet wat er nog van komt :o)

      Verwijderen
  13. Ik heb het gemaakt en het ging goed. De appelschijfjes moesten wel in de magnetron anders braken ze. Zonder magnetron moet je ze denk ik blancheren. Na 5 roosjes heb ik de rest maar plat in de vorm gelegd, het is veel werk. Wel een prachtig resultaat. Ik heb een laagje spijs op de bodem gelegd maar ook daar kreeg ik de stukjes appel niet ingedrukt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat goed dat het je is gelukt! Een magnetron heb ik niet en blancheren was bij mij ook geen succes. Maar ondanks dat het niet mogelijk was ze in de spijs te drukken bleven ze wel staan?

      Verwijderen
    2. Ja ze bleven wel staan met de rand en elkaar als steun. Ik heb mooie foto's van voor en na het bakken.

      Verwijderen
    3. Leuk........en na het bakken stond alles ook gewoon rechtop? Ga het toch nog eens proberen, even wat verzinnen ipv de magnetron. En ik neem aan dat het ook lekker was ;-)

      Verwijderen
    4. Ja hoor, na het bakken stonden de roosjes nog steeds mooi rechtop. Ik heb de hele taart wel moeten afgieten, de appels waren nogal sappig. Het was nog lekker ook. Mijn dochters vonden dat ik hele rand met roosjes had moeten doen. Nu hadden 5 punten een roosje en de rest niet. Groet, Arianne

      Verwijderen
    5. Kijk, dat is natuurlijk ook iets om rekening mee te houden.....vochtige appels. En inderdaad, of alle punten een roosjes of geen een ;-)

      Verwijderen
  14. misschien moet je het appeltje even koken zodat de plakjes soepeler worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Mss is het een idee de schijfjes even in de oven te doen worden ze erg zacht verliest nl iets vocht dan...

    Groetjes Nicole

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat had ik ook gedacht, helaas werkte dat (bij mij in ieder geval) niet.

      Verwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
01 09 10 11 12
Blogging tips