een sneeuwuiltje in de boom

Wat kan je toch veel doen met de kegels van naaldbomen. Egeltjes, hummeltjes, bloemen, een likeur of dit sneeuwuiltje, zijn slechts een heel klein gedeelte van de mogelijkheden. Graag zou ik eens rondwandelen in de bergen van Zuid-Californië. Daar groeit namelijk een naaldboom die reuzenkegels laat vallen. Deze kegels worden wel 40 cm. lang en wegen dan zo'n 5 kg. Lijkt me prachtig om te zien maar het zal d'r wel nooit van komen. Misschien maar beter ook, die bomen worden door de plaatselijke bevolking ook wel "widowmakers" genoemd en daar zit ik natuurlijk niet op te wachten.

Vorige week maakte ik wat sneeuwuiltjes, zo leuk om te doen en je hebt er niet veel voor nodig.

Een paar dennenappels (die een beetje redelijk rechtop kunnen staan), de kegels van een spar om een snaveltje te maken, witte watten en een beetje geel en zwart vilt of papier.

Zelfs de wat jongere kinderen zullen er geen moeite mee hebben om de watten met een lucifersstokje tussen de schubben te drukken, de watten blijven ook makkelijk vastzitten.

En heb je geen vilt of papier........wiebeloogjes doen het ook goed en dan zien ze er ineens heel anders uit.

Tijdens hele strenge winters wordt er een enkele keer een (echte) sneeuwuil in Nederland gespot.
Even fantaseren hoor:
Je doet je gordijnen 's morgens open en je ziet h'm zomaar in de boom zitten. Zou dat niet een prachtige ervaring zijn?
Zo zou dat er dan ongeveer uitzien ;-)

Er ligt inmiddels ook hier in het Noorden al veel meer sneeuw dan op bovenstaande foto. De harde wind heeft de weilanden schoon geblazen, voor deze (ver weg) reeën is dat natuurlijk ideaal........

maar de sneeuw ligt nu wel allemaal bij ons en de toegang tot de tuin is eventjes geblokkeerd.

Jammer dat het van dat niet goed plakkende poedersneeuw is, want anders..........

van het www.

.......had ik vast een poging gedaan!