roomse kervel en een verregende tuin

De winterharde Roomse kervel doet het bij ons in de tuin gelukkig erg goed. 

Daar ben ik blij mee.......want ik gebruik het veel.

In het voorjaar, als de plant nog niet bloeit, gebruik ik het verse blad als thee. Een thee die niet alleen lekker naar anijs smaakt maar ook heerlijk ruikt.

Ook soepen, sausen en een omelet krijgen soms een bijzondere oppepper met het blad, maar altijd vers want gedroogd is ze zo goed als smakeloos. 

(En natuurlijk wol verven met roomse kervel, een hobby waar ik helaas de laatste tijd te weinig aan toe kom).

Eigenlijk nog lekkerder dan het blad is het gebruik van de zaden........onrijpe zaden die nog groen zijn.

Je plukt ze gewoon van de steeltjes en je laat ze drogen.

Ze worden dan zwart, op onderstaande foto zijn ze nog niet helemaal klaar.

Deze zaden zijn, gekneusd of tot poeder vermalen, een smaakvolle aanvulling in je keuken.

Je kunt ze gebruiken om er, eventueel in combinatie met andere zaden, een lekkere thee mee te zetten of je voegt ze toe aan koekjes, appeltaart of andere baksels.

Het is dit jaar trouwens nog een hele toer om op het juiste moment iets uit de tuin te kunnen plukken om te drogen, kijk, vanmiddag zag onze tuin er zo uit...........

De pioenrozen die het hoofd laten hangen van al het water,

en afrikaantjes die toch iets dapperder zijn.

Het Sint Janskruid dat nog helemaal niet bloeit.........

en de kruisbessen, kijk die doen het dan weer prima!

De tomaten in de kas staan dan wel droog maar hebben het weer veel te koud. 

Ze beginnen heel aarzelend te bloeien.........

en dan kunnen de aardappelen natuurlijk niet achterblijven.

De Japanse wijnbes laat zich ook niet tegenhouden............

en de Aronia, jaren geleden gekocht om er eens wijn van te maken, krijgt ook dit jaar weer heel veel bessen. Helaas zijn alle bessen op voordat ze rijp zijn en is het ons nog nooit gelukt om hiervan ook maar een klein flesje wijn te brouwen. 

Het bruggetje over de vijver naar ons koffieterras wordt helemaal niet gebruikt op het moment, en daar maakt de waterlelie dan weer dankbaar gebruik van.

De Egyptische ui kan de zon ook niet vinden............

en de schapen zijn, net als ik, liever onderdak.

Kom zonnetje, je mag je van mij wel wat vaker laten zien!!!

Zijn jullie dit weer ook niet een beeje beu?

vlinders naaien

Toen, nu ongeveer 10 jaar geleden, mijn naaimachine er "de brui aan gaf", vond ik het eigenlijk niet nodig om een nieuw exemplaar aan te schaffen. Zo'n goede naaister ben ik niet en dat beetje verstelwerk, ach, kon ik wel met de hand doen. 

Maar toen de zoom van één van de overgordijnen van begin tot eind los was gegaan in de was, zag ik overal aanbiedingen van nieuwe naaimachines ;-).......... naaimachines die die klus een héél stuk sneller zouden kunnen klaren.

Dus, na lang wikken en wegen, werd er hier een knoop doorgehakt.

En wat ben ik blij met m'n nieuwe machine, de noodzakelijke naaiklusjes zijn allemaal al gedaan. 

Nu mag ik van mezelf "fun naaien", want het is toch geen buitenweer :-(. 

Ik maakte dit weekend vlinders die gebruikt kunnen worden als decoratie op kleding of tassen, voor in je haar of om een kadootje leuk mee te versieren, dat soort dingen. Als je eenmaal de slag te pakken hebt zijn ze heel makkelijk om te maken, maar ik heb wel eerst flink met een papiertje geoefend.

Je naait twee gekleurde lapjes (12.5 cm bij 9.5 cm) op elkaar als een soort speldenkussen die je niet opvult.

Je vouwt het dubbel......

.......en nog eens, en na elke stap even met de hete strijkbout erover.

Neem de bovenste punt van de linker onderhoek en vouw hem naar rechts.

Draai je bijna vlinder om

en, even een lastige, de rechter bovenpunt tussen de stoflagen naar het midden en de flap naar links vouwen en weer even strijken.

Vouw de binnenste hoek een klein stukje naar binnen

en natuurlijk ook aan de andere kant.

Je kunt nu de vleugels naar boven ombuigen

en met een klein steekje (na het in model strijken) vastzetten. 

Leuk om zo met lapjes en kleuren te "spelen". Dit smaakt zeker naar meer!

wilde kruidenbol

Kruiden uit de vrije natuur kun je op veel verschillende manieren gebruiken. Als je ziek bent (dus uit balans) kunnen specifieke kruiden deze balans mede helpen herstellen. Je kunt dan gericht een kuur doen met een passend kruid. Door het gebruiken van een thee, tinctuur, omslag, bloesemremedie enz. kun je dan werken aan het herstellen van je gezondheid.

Heb je géén specifieke klachten dan kun je kruiden gebruiken in je voeding om zo je gezondheid op peil te houden. Door dagelijks verschillende kruiden aan je voeding toe te voegen, krijg je veel belangrijke stoffen binnen. Kruiden hebben bovendien een hoge Orac-waarde*.

Een lekkere manier om te "koken met kruiden" is om ze toe te voegen aan je broodmeel (of pannenkoekmeel of koekjesdeeg........).

Je plukt een flinke handvol bladeren (ik gebruik hier klaverblad, brandnetel en zevenblad maar elke combinatie is mogenlijk, of slechts één kruid b.v. oregano) en je laat ze drogen. Ze moeten echt knisperdroog zijn. Heb je "haast" dan kan dit ook in de oven, op een niet te hoge temperatuur (ong. 60 graden) met de ovendeur op een kier zodat het verdampte vocht kan ontsnappen.

Zodra je tevreden bent maal je de kruiden tot poeder in een vijzel, met de deegroller of een koffiemolentje. (Een koffiemolentje maakt dit klusje echt een heel stuk eenvoudiger ;-).

Dit kruidenpoeder, voeg je nu bij je broodmeel naar keuze.

Je gaat vervolgens verder met je eigen recept........je krijgt een mooie groene bal.....

......en dus ook groene kruidenbollen.

Wat ik ook nog wel eens doe, een blokje kaas erin. Je moet de bollen dan wel warm eten natuurlijk.

Lijkt het je nu echt geweldig om zulke bollen te bakken maar zie je het niet zitten om zelf kruiden te plukken (of te kopen bij de natuurvoedingwinkel) dan kun je altijd nog je toevlucht nemen tot zakjes (brandnetel)thee. De kruiden in deze zakjes zijn al bijna fijn genoeg. Bedenk wel dat kruiden, die al langere tijd zo fijn versneden zijn, óók een gedeelte van hun goede stoffen al kwijt zijn.

*Orac-waarde:

De hoeveelheid anti-oxidanten (bescherming tegen vrije radicalen) in voeding wordt uitgedrukt met een Orac-waarde. Des te minder onze voeding is bewerkt, des te hoger deze Orac-waarde.

Fruit en groente hebben dus een hoge Orac-waarde maar kruiden scoren superhoog!

plaatkoek in een pot

In een glazen (weck)pot van 1 liter gaat:

-250 gram zelfrijzend bakmeel + een snufje zout

-50 gram donker bruine basterdsuiker (alles nu even heel goed aandrukken)

-50 gram witte suiker

-100 gram walnoten in stukjes

-130 gram gedroogde abrikozen in stukjes

Als je, na het toevoegen van de bruine suiker alles eventjes flink aandrukt passen alle ingrediënten  precies in de pot. (Je kunt, als het niet helemaal lukt, altijd minder of meer abrikozenstukjes gebruiken).

Op het label schrijf je:

"Verwarm de oven op 160 graden.

Ledig de pot in een kom en roer de ingrediënten met een pollepel goed door elkaar. 

Voeg 3 eieren en 175 ml olie toe en blijf roeren tot alles goed is vermengd. 

Bekleed een bakplaat met bakpapier en druk het (plakkerig) deeg op de plaat. 

Goed aandrukken tot een dikte van 1.5-2 cm. 

Bak de plaatkoek 50-60 minuten in de oven"

Zelf vind ik het erg leuk om "bijna baksels" kado te doen maar het is ook erg handig om jezelf eens zo'n pot te schenken. Je kunt dan heel makkelijk (zonder wegen en extra afwas) iets bij de koffie serveren. 

Ideaal voor in de vakantie!

Meer ideetjes voor "in een pot":

koekjes in een pot

brownie in een pot

appelmuffins in een pot

een sering in je appelsap?

Seringen spelen al heel lang een min of meer belangrijke rol in mijn leven. 

Elk jaar maak ik een flinke pot met seringenolie om ischias te verlichten, wat heel goed helpt.

Nu las ik op Amerikaanse sites steeds weer het gebruik van deze seringen als smaakmaker in b.v. siroop. Raar vond ik dat, ik heb vroeger "geleerd" dat de sering eigenlijk een beetje giftig is. Ik durfde het dus ook niet echt te gebruiken.

Maar in Het grote wildplukboek van Edwin Florès staat óók dat het eetbaar is, nou ja, dan kan ik toch niet achterblijven?

Eerst zo maar eens een klein bloemetje geproefd en daar was ik niet van gecharmeerd! Een eventuele toepassing van veel seringenbloemen in een salade zal hem hier niet worden, een enkel bloemetje als kleuraccent zal geen probleem zijn.
Daarna een aantal bloemtrossen in een fles met fris water 24 uur in de koelkast laten trekken.

Op deze manier kun je heel duidelijk proeven welke smaak iets afgeeft. 

Dat bloemenwater was trouwens best lekker, een subtiele smaakverandering maar duidelijk aanwezig. Leuk om zo, tijdens een picknick of buitenetentje, het water te serveren!

Het tweede experiment was een aantal bloemen in appelsap, die ik ook 24 uur koel weggezet heb. Dit was echt lekker, de smaak kan ik moeilijk omschrijven, de appelsap was nadien gewoon anders van smaak ;-).

Dit ga ik zeker vaker doen. Helaas zijn hier de meeste seringen nu alweer bijna uitgebloeid maar volgend jaar ga ik experimenteren met siroop, jam, wijn............

Ik kan haast niet wachten om te ontdekken welke smaak ze afgeven na verhitting.

een elfen-tuintje

Een mens is soms toch een "raar wezen".
Nee.....laat ik het anders zeggen, ik wil immers niemand onterecht beschuldigen.....ik ben soms een "raar wezen", of in ieder geval een beetje.

Want....kan ik met veel plezier bloempotten beschilderen, beplakken of vol proppen met klei, een nog gave bloempot met een hamer stuk maken om zo'n elfentuintje te kunnen maken vond ik moeilijk. Dat doe je niet, iets stuk maken hè?
Dus bleef het bij een op het www gevonden voorbeeldfoto, opgeslagen in de map `downloads´ op mijn computer. Ach misschien zit het hem juist wel in het woordje stuk maken.

Maar toen....toen lag dit exemplaar in een hoekje van onze kas. 

Normaal gesproken zou ik hier wat knorrig op kunnen reageren :-) maar nu niet!
Helemaal blij met een gebroken bloempot!!

Een klein tikje was voldoende om het gat flink groter te maken.
Ik maakte de pot met wat azijnwater schoon en vulde de bodem met wat potgrond.

Een grote scherf zette ik daarna weer in de pot, zo half in het midden.

Van de overgebleven stukjes maakte ik traptreden, steeds met een beetje potgrond eronder en wat mos uit de tuin in de hoekjes.

De potgrond maakte ik wel steeds goed nat zodat het een stevig geheel werd.

Ik ging helemaal door tot ik bijna "boven" was

en maakte de bovenkant vlak.

Daarna de top bekleden met mos en wat leuke kleine plantjes. Ik heb veel huislook maar met die miniplantjes uit het tuincentrum (varentjes?) kun je vast ik ook hele leuke resultaten krijgen. 

Ik vond het echt ontzettend leuk om te maken en ga het vast nog eens doen. Ik ken namelijk een aantal mensen die het wel leuk zouden vinden om zo'n tuintje te krijgen. Ik denk ook niet dat ik nu nog een probleem heb met het kapot maken van een gave pot ;-).

De pot kan natuurlijk op een beschutten plek heel goed buiten blijven staan maar ik heb hem eerst in de keuken gezet. Kan ik er steeds even naar kijken. 

En weet je wat nu zo leuk is? Iemand is al bij het trapje omhoog geklommen en heeft mijn huislook bewonderd. Ik was er gelukkig net op tijd bij met m'n camera ;-).

(Wil je ook zo'n leuk mannetje in je elfentuin? Kijk dan eens hier voor een hele duidelijke werkbeschrijving)