melkkefir

Wat is het?

Melkkefir wordt gemaakt van kefirkorrels, ook wel yoghurtbloemetjes genoemd en is een soort probiotica. Met deze "bloemetjes" kan een lichtzure melkdrank gemaakt worden die "lichte tintelingen" op de tong geeft. Deze tintelingen worden veroorzaakt door het in de kefir aanwezige koolzuur.

Deze bloemetjes zijn eigenlijk een soort (levende!) moedercultuur, de starter, en het wordt gevormd door de symbiose van specifieke melkzuurbacteriën (Lactobacillus caucasius) en gisten. Deze moedercultuur zal bij een goede verzorging groeien en zich steeds vernieuwen.

"Kefir" betekent trouwens: "goed gevoel", is al heel oud en oorsprongkelijk afkomstig uit de Kaukasus.

Al eeuwenlang werd en wordt deze kefircultuur daar van generatie op generatie doorgegeven.

Basisbereiding.

De basis voor de bereiding van melkkefir is natuurlijk melk. Alle soorten melk kunnen gebruikt worden, vol, halfvol, mager, soja, geit, paard, schaap, lactose-vrij enz. 

De melk moet op kamertemperatuur zijn en je gebruikt ongeveer 5-10% korrels op de gewenste hoeveelheid melk. Gebruik je meer dan krijg je een zuurder product maar dat mag gerust als je dat lekkerder vindt. Alles gaat in een schone, pot met een goed sluitende deksel.

Het geheel zet je nu 24 uur weg op een donker plekje op kamertemperatuur en als het klaar is ziet het er ongeveer zo uit.....

Schenk dan alles door een zeef, gezonde kefirbloemetjes zijn glibberig en slijmerig en je kunt de koolzuurbelletjes zien. Geadviseerd wordt om een plastic zeef te gebruiken.......maar laat je, bij gebrek aan, niet hierdoor tegenhouden. Ik gebruik zelf al jaren een metalen zeef.

Het is lobbig dus het duurt ook eventjes voor alles door de zeef is gezakt, een beetje heen en weer schudden laat dit proces iets sneller verlopen.

De bloemetjes kun je nu opnieuw gebruiken door er weer melk over te schenken. Afspoelen (koud of lauw water, nooit heet!) mag maar is niet elke keer nodig, zelf doe ik het zo'n twee keer per week. Door niet elke keer te spoelen zullen de bloemen zich ook sneller vermeerderen.

Je hebt nu je eigen rechtsdraaiend melkzuur gezondheidsdrankje waar je naar eigen smaak iets van zoet aan toe kunt voegen. Laat het dan nog 24 uur narijpen op kamertemperatuur.
Het bevat veel gezonde stoffen, vitaminen, mineralen en aminozuren. Als je het dagelijks gebruikt ondersteunt het je weerstand en een natuurlijke stoelgang.
Wist je dat deze bacteriën het zuur van je maag kunnen overleven en dus levend! in je darmen terechtkomen?

Hoe kom je aan kefirkorrels?
Via internet zijn starterspakketten te koop, dit zijn vaak zakjes met een poeder waar je een paar keer een kefirdrankje van kunt maken. Dit zijn dus niet (en worden ook nooit) de kefirbloemetjes, maar is wel gemaakt van dezelfde cultuur. Vaak wordt gezegd dat gebruik van dit poeder hygiënischer is dan jaar in jaar uit met het zelfde "plantje" te werken maar dat is volgens mij een handig verkooppraatje. Als je hygiënisch werkt en goed voor je cultuur zorgt gaat hij gewoon vele generaties mee!
Ook via marktplaats bieden mensen regelmatig kefirbloemen voor weinig geld te koop aan, wellicht ook bij jou in de buurt. Immers, iedereen die zelf regelmatig kefir maakt heeft op een gegeven moment teveel!

Wat als je op vakantie gaat (of er om een andere reden een periode mee wilt stoppen)? 
De kefir is in een potje met een beetje melk in de koelkast een dikke week te bewaren. Wil je het langer bewaren (ong. 3 weken) doe er dan een grotere hoeveelheid melk bij. De lagere temperatuur zal de werking van de kefir vertragen.

Je kunt de kefir ook invriezen door ze, na heel goed wassen met gekookt en afgekoeld water, droog te deppen met een heet gestreken (en weer afgekoelde) theedoek. De nu droge kefir in een plastic zakje doen en er een laagje melkpoeder overstrooien. In de diepvries kun je ze nu ongeveer 2 maanden bewaren. Voor gebruik de bevroren kefir ontdooien in lauw water, afspoelen en overgieten met melk. Op kamertemperatuur laten staan en 3 x elke 24 uur verversen voordat je ze weer voor consumptie gaat gebruiken.

Drogen is ook een mogelijkheid. Ook hier eerst heel goed spoelen met gekookt en afgekoeld water en laten drogen tussen een gestreken theedoek. Na ongeveer 7 dagen op een warme plaats gelegen te hebben zijn de korrels donkergeel geworden en kunnen ze in een afgesloten pot bewaard worden. Om weer op te starten de kefir weken in de melk en weer enkele malen verversen voordat je de kefir gaat drinken.
(Deze methode heb ik zelf nog nooit gebruikt, maar wordt genoemd in onderstaand boek!)

Je kunt er trouwens nog véél meer mee doen. Bijvoorbeeld een heerlijk dessert.
Daarvoor laat je de gezeefde kefir niet 24 maar 48 uur op kamertemperatuur narijpen. Laat het dan een dag goed uitlekken in een natte theedoek. Er zal veel vocht (wei) uitlopen, en ongeveer de helft zal in de theedoek achterblijven als een lekkere dikke yoghurt. 

Als je hierdoor nu wat fijngemalen walnoten en honing doet.............

dan heb je 's avonds een heerlijk en gezond toetje!

Nu hoor ik mensen zeggen: "Maar dat is toch verspilling.........dan gooi je dus al die wei zomaar weg?" Nee hoor.......dat doe ik niet, ik bak er een heerlijke wei cake/koek van.

(Maar.....ook als je géén kefir hebt kun je dit toetje en een weicake maken, je gebruikt dan gewone yoghurt die je ook uit laat lekken in een natte theedoek.)

Nieuwsgierig geworden? Koop, huur of leen dan dit boek voor nog veel meer lekkere recepten!

geurende dennenappels

Van al onze zintuigen is geur verreweg de belangrijkste.
Het beïnvloedt  direct onze gevoelens, maar liefst 75% van onze emoties wordt gegenereerd door wat we ruiken! 

Met onze (30 miljoen!) reukcellen kunnen we wel tienduizend verschillende stoffen ruiken maar de reukzin is wel heel gevoellig voor gewenning. Na een halve minuut kunnen we de geur eigenlijk al niet meer ruiken. Prettig in sommige gevallen, voor luchtjes die specifiek als doel hebben om bij ons een positieve emotie op te roepen is dat dan weer jammer.

Ik maakte alvast geurende dennenappels om straks te gebruiken met de Kerstdagen. Ook al ruik je het maar even, als het bezoek binnen komt en direct in een positieve kerststemming schiet ben ik tevreden. (Je kunt ook in elk vertrek een andere geur gebruiken zodat je reukcellen vaker geprikkeld worden.)

Ga dus lekker wandelen in het bos en neem zoveel dennenappels mee als je kunt dragen. 

Thuis leg je ze eerst even in een bak met lauw water zodat ze vrij worden van bosgrond en bosbeestjes. Daarna of aan de lucht laten drogen of 1 uur in de oven leggen (200 graden).

Je kunt ze op twee manieren geurend maken.

Methode 1:

Je hebt hiervoor etherische olie nodig in de geur(en) die je lekker vindt. Den, ceder, kaneel, kruidnagel of sinaasappel om er maar een paar te noemen.

Op elke dennenappel laat je een druppel vallen (of meer als je combinaties gebruikt) en je stopt ze dan in een goed af te sluiten plastic zak.

Laat ze dan en aantal weken liggen zodat het hout de geuren helemaal op kan nemen.

Heb je geen etherische olie dan is methode 2 ook een optie, al moet ik er wel bij zeggen dat de geur hiervan veel zwakker is. Ik vond de methode hier op ehow.

Je vult een pan met water en brengt dit aan de kook met héél véél kaneelpoeder en kruidnagelpoeder.

Een sinaasappelschil kan er ook best bij. Als het kookt gaan de dennenappels in de pan en je laat ze hierin helemaal afkoelen.

Logisch dat de schubben zich door al dat vocht zullen sluiten. 

Laat ze daarna op een warme plaats drogen. 

Dit drogen kan trouwens wel een week duren........

.....fascinerend om te zien hoe de schubben één voor één van onder naar boven weer open gaan staan.

Helaas gaat juist tijdens dit droogproces ook weer heel veel geur verloren.

Misschien krijg je wel en veel beter resultaat als je de dennenappels, net als bij methode 1, in een goed af te sluiten plastic zak doet met kruidnagelpoeder en kaneelpoeder in plaats van etherische olie, en elke dag even schudt.

sinaasappel-koffie likeur

Likeur maken is eigenlijk supersimpel, en het bestaat maar uit drie hoofdbestanddelen: 

1. alcohol  (jenever, brandewijn.......)

2. smaakmakers (kruiden, fruit specerijen......)

3. zoetstof (suiker, honing.......)

Je kunt alle recepten ook eenvoudig aan je eigen smaak aanpassen. Officiële likeuren moeten een alcoholpercentage hebben van minimaal 15 % en de hoeveelheid suiker per liter ligt zo tussen de100 gram - 300 gram, vaak erg zoet dus!

Gelukkig kijkt er niemand mee in je eigen keukentje dus mag je wat mij betreft deze "wetten" best met de voeten treden.

De basis voor deze lekkere! sinaasappel-koffie likeur is brandewijn, maar jenever, wodka of wat je maar wit gebruiken, kan dus ook. De smaak doet een beetje denken aan Cuarenta Y Tres (licor 43).

In een grote pot gaan: 

-1 onbespoten sinaasappel waarin je 43 koffiebonen steekt  

-1 of 2 open gesneden vanillestokjes

-scheut honing of een andere zoetstof (niet teveel, je kunt later altijd nog bijzoeten)
-1 liter alcohol

Waar je bij nieuwe, onbekende smaken, eerst een proef flesje kunt maken om te kijken of de smaak je aanstaat, is dat in dit geval wat moeilijker.........
Misschien...........als je een heel klein sinaasappeltje kunt vinden..........

Het ziet er een beetje  "raar" uit, menig bezoeker vroeg dan ook wat daar nou wel niet in die pot dreef ;-).

Een aantal weken laat je dit alles trekken, je kunt af en toe even proeven of de smaak al naar je zin is. Het zal ook langzaam van kleur gaan veranderen.

Als je helemaal tevreden bent de vloeistof zeven en in een fles op een koele donkere plaats bewaren, de smaak wordt dan nog beter.

Ik heb ook een paar kleine flesjes gevuld.......leuk als kadootje straks met de kerst!

zelf maken: appelazijn

Appelazijn kun je voor veel klachten gebruiken, het is een goede lichaamsreiniger en het werkt neutraliserend voor de huid, iets dat men trouwens al duizenden jaren v. Chr. wist!
Even Googlen en je komt zelfs hele lijsten tegen met aandoeningen die te verbeteren of zelfs te genezen zouden zijn met appelazijn.
Wat zou het mooi zijn als dat inderdaad mogelijk was en je die bloeddrukpillen kon laten staan door alleen maar dagelijks wat appelazijn te gebruiken. Weg soms vervelende bijwerkingen! (En wat zou onze gezondheidszorg daar wel bij varen want appelazijn is helemaal niet zo duur.) De realiteit is meestal iets anders, appelazijn kan heel veel functies in het lichaam ondersteunen en veel klachten aanzienlijk verlichten maar het is natuurlijk geen tovermiddeltje en mag dus ook nooit de dokter vervangen!

Verdund ingenomen kan het je lichaam b.v. prima helpen bij het regelen van de juiste Ph waardes, reuma, jicht en gewrichtspijn kunnen verminderen en er zijn nog veel meer klachten waarbij je eens zou kunnen kijken of het regelmatig gebruik van appelazijn dit kan verbeteren.

Appelazijn kun je kopen maar ook eenvoudig zelf maken. Het is erg leuk om te doen, en je weet ook precies wat er inzit (of eigenlijk beter, wat er niet in zit)

Hoe ga je te werk?
Je snijdt de, met lauw water schoongewassen, appels in blokjes. Je kan de hele appel (zonder de rotte plekken) gebruiken maar ook alleen de schillen en de klokhuizen. Ik neem aan dat je begrijpt dat het verstandig is om hiervoor onbespoten appels te gebruiken. Neem ook liever de wat zoetere rassen.
Doe ze in een grote, superschone, schaal met wijde opening en vul dit met water. De stukjes moeten ongeveer 1 cm onder staan. De appelstukjes zullen de neiging hebben om te gaan drijven, dit kun je voorkomen door er b.v. een schoteltje op te leggen.

Dek nu de schaal af met een (thee)doek zodat er wel zuurstof bij kan komen maar geen stof.

Zet het nu op een lekker warm plekje, maar niet in de zon. Sommige bronnen adviseren om het in het donker te zetten, zelf doe ik dat niet. Binnen een paar dagen zul je zien dat het gaat gisten. Kleine belletjes stijgen omhoog, een fascinerend gezicht. De suiker uit de appels wordt nu omgezet in alcohol en koolzuurgas, en doordat er zuurstof bij kan komen wordt de alcohol weer omgezet in zuur. Je hebt nu dus eigenlijk zure wijn ;-). (Als het gistingsproces niet goed op gang komt, of je hebt haast, of je wilt "op safe spelen" kun je ook zelf een theelepeltje korrel broodgist toevoegen.)

Er kan een wit/bruin schuimlaagje (moer) op de stukjes komen, de ene keer is dit duidelijker dan de andere keer. Dit is een teken dat het water verandert in azijn.
Je kunt dat ook ruiken! 

Na een paar weken is alle suiker vergist en de alcoholgeur zal dus langzaam veranderen in het bekende azijnluchtje. Een enkele keer gaat er tijdens het hele proces iets mist, je ruikt dan geen azijn maar schimmel en de vloeistof wordt ook niet echt helder. Weggooien en opnieuw proberen is dan het enige advies, al is het wel verstandig om de schaal de volgende keer ergens anders neer te zetten ivm mogelijk nog aanwezige schimmelsporen. Als alles wel goed is gegaan, wat meestal het geval is, dan kun je de stukjes eruit zeven. Er kan soms (veel) bezinksel op de bodem van de schaal liggen. Je kunt de appelazijn door een fijne doek zeven maar soms, afhankelijk van o.a. het gebruikte appelras, zal de appelazijn na zeven toch troebel blijven. Laat het dan een poosje op een koele plek staan, de kleine, vaste deeltjes zullen dan naar de bodem zakken. Je kunt nu heel voorzichtig de heldere azijn overschenken. Nodig is dit niet, troebele azijn kun je ook gewoon gebruiken.

Bedenk wel dat je hier met een natuurprodukt hebt te maken. Appels met een hoog suikergehalte kunnen langer gisten. Bij te vroeg bottelen is het in theorie mogelijk dat de gisting doorgaat en er teveel druk in de fles ontstaat. Bij het openen zou alles er uit kunnen spuiten, iets waar je niet op zit te wachten.

Appelazijn drinken:

Natuurlijk is het niet goed om appelazijn zo puur te drinken, daarvoor is het veel te zuur.

Je lost daarom 1 kleine eetlepel op in een groot glas water. Vind je het nog te zuur dan kan je het zoeten met honing. In plaats van water kun je het ook toevoegen aan andere (vruchten)sappen, even proberen wat je het lekkerste vindt.
Neem  voor een kuurtje 3 maal daags een glas, en dat zo'n half uur voor de maaltijd. Een kuurtje kan zo'n 3-4 weken duren.

Aandachtspuntjes:
Het zuur kan, bij regelmatig gebruik, het glazuur van je tanden aantasten. Vaak wordt geadviseerd om het met een rietje te drinken of je mond natijd te spoelen met water. Ga ook niet direct je tanden poetsen na het drinken van appelazijn, je poetst dan het zuur in het beschermlaagje van je tanden.
Neem appelazijn ook niet op de nuchtere maag.
Bij zwangerschap en/of medicijngebruik even overleggen met de arts voor je een appelazijnkuur gaat doen.

Je kunt appelazijn ook uitwendig gebruiken:

Haar: 

Doe een flinke scheut appelazijn op een liter water. Dit mengsel is een weldaad voor je hoofdhuid als je het gebruikt als spoeling ná het wassen. Het kalmeert de hoofdhuid en is daarom vooral prettig als je kampt met roos of een jeukerige geïrriteerde hoofdhuid. Je moet dan wel je haar gewoon aan de lucht laten drogen, dus niet uitspoelen. In de meeste gevallen is de zure lucht weg als het haar droog is.
Huid:
Omdat appelazijn naast anti-septische eigenschappen ook fruitzuren bevat die de huid reinigen en de zuurgraad regelen, is het prima te gebruiken bij verschillende huidklachten. Denk hierbij aan eczeem, te droge- of vette huid, puistjes en acné enz.
Altijd eerst voorzichtig beginnen, ieder mens is anders en zal dus ook anders reageren! Sommige mensen vinden het pure gebruik van appelazijn prettig terwijl anderen het liever verdunnen.
Ook wratten kunnen verdwijnen door er elke avond een klein plukje in appelazijn gedrenkte watten op te leggen. Heel belangrijk is het om er een pleister over te plakken, het moet goed afsluiten! Elke avond herhalen totdat de wrat helemaal weg is. Overdag mag de pleister eraf.

Er zijn nog veel meer toepassingen te vinden voor dit natuurlijke product, dit is slechts een hele kleine opsomming.
Voel je vrij om via een reactie je eigen appelazijn (succes)verhaal hier te delen.
Mailen mag natuurlijk ook naar:
                                     degulleaarde@live.nl  
Dan zorg ik dat het bij de reacties komt te staan.