zweeds kruidenbitter

(Nee, geen recept voor een alcoholische versnapering maar een heus medicijn!)

Sinds Maria Treben in haar boek gezondheid uit de apotheek van God het Zweedse kruidenbitter weer bekendheid gaf, heeft het al vele mensen verlichting kunnen brengen bij uiteenlopende klachten.

Maria Treben was trouwens wel érg enthousiast, volgens haar hoef je op je sterfbed maar één theelepeltje te nemen en de kans is groot dat je daarna volledig op zult knappen.

Ook doofheid verdwijnt als sneeuw voor de zon en alle rolstoelen en rollators kunnen bij het oud ijzer.

Iedereen snapt dat zo een wondermiddel niet bestaat maar het Zweedse kruidenbitter heeft zeker z'n sporen wel verdiend en is een goede aanvulling voor je huisapotheek.

Laat ik er iets meer over vertellen aan degenen die het nog niet (zo goed) kennen.

Al vele honderden jaren geleden werden er recepten opgeschreven die een variant waren van de samenstelling zoals het nu bekend is, zij het onder andere namen als:

-Tinctura Aloes composita

-Hiere picra composita

-Species ad longam vitam

In de 17e eeuw heeft de Zweedse arts, Dr. Claus Samst, dit (familie)recept opgeschreven.

Deze Claus was zelf trouwens een fervent gebruiker van het middel en dat is hem niet slecht bekomen. Hij is ruim honderd jaar geworden en waarschijnlijk nog ouder als hij niet van z'n paard was gevallen.

Het kruidenmengsel is een deskundige samenstelling van verschillende kruiden. 

Al deze kruiden ondersteunen elkaar, met andere woorden: het geheel is meer dan de som der delen.

Er zijn verschillende merken Zweedse kruiden te koop, als kant en klare tinctuur dus klaar voor gebruik of als droge kruiden waar je zelf, met behulp van b.v. een goede jenever, een tinctuur van moet maken.

Sommige merken verpakken de kruiden apart,

bij andere merken zitten alle kruiden door elkaar.

Ook de samenstelling is soms iets anders maar in de regel zitten de volgende kruiden erin:

-engelwortel

-zilverdistel

-geelwortel

-rabarber (niet onze tuinrabarber)

-mirre

-aloë

-manna

-saffraan

-sennebladeren

-triakel (dit is een poedermengsel met zeven kruiden/specerijen)

-kamfer (soms niet aanwezig)

Je krijgt wel erg veel, meestal 1.5 liter, dus misschien is het handig om het samen met iemand te gaan maken.

Het is trouwens wél zo dat dit kruidenbitter erg lang houdbaar is, en zelfs, naarmate het ouder wordt sterker gaat werken.

Na een aantal weken is je elixer verandert in een donkere, ondoorzichtige tinctuur met een karakteristieke geur en smaak.

Als het klaar is zeef je de kruiden eruit en bewaar je het in een donkere kast.

Zweedse kruiden zijn bloedzuiverend en werken sterk op de spijsvertering. Het stimuleert de lever, darmen en nieren om beter hun best te doen.

Waar kun je het o.a. voor gebruiken?

Inwendig

-reumatische pijnen

-lusteloosheid en vermoeidheidsklachten

-winderigheid

-buikkrampen

-verstopping

-misselijkheid

-brandend maagzuur

-en nog veel meer..........gewoon proberen

Doe een kuur van zo'n 8 weken en  gebruik elke dag 2-3 maal, ongeveer een half uur vóór de maaltijd, één theelepel in een glas water of ander drinken.

Uitwendig

Voor uitwendig gebruik is het raadzaam om het iets te verdunnen met water, het zou anders kunnen irriteren.

-puistjes

-waterpokken

-insecten beten/steken

kun je met Zweedse kruiden aanstippen

Gorgelen

Gebruik ongeveer 3 eetlepels op een glas water om te gorgelen als je last hebt van

-keelontsteking

-heesheid

-amandelontsteking

Je hoeft niet ziek te zijn om Zweedse kruiden in te nemen. Regelmatige inname kan b.v. verkoudheid en andere (winterse) ellende buiten de deur houden.

(en google eens op Zweedse kruiden, dan krijg je nog véél meer toepassingen om eens te proberen)

Pas op

Als je last hebt van diarree kun je beter geen of een veel lagere dosering gebruiken. Zweedse kruiden kunnen namelijk de diarree verergeren.

En als je van de smaak van Campari houdt doe dan eens twee theelepels kruidenbitter in een glas sinaasappelsap.

(dus toch een heel klein beetje een alcoholische versnapering)

koekjes in een pot

Als je het leuk vond om de brownie in een pot cadeau te doen, of de appelmuffins in een pot, of de plaatkoek in een pot, dan zal deze pot je ook wel bevallen.

Om hem maken kun je het volgende doen:

Neem een pot met de inhoud van 1 liter en vul hem in laagjes met 

-110 gram bloem + iets zout en een 1/2 theelepel bakpoeder

-75 gram bruine suiker

-75 gram poedersuiker

-100 gram gedroogde cranberries

-65 gram havermout

-130 gram geraspte chocolade (wit of bruin)

Na de havermout even flink met de bolle kant van een lepel aandrukken, het kan er dan allemaal nét in.

Op een kaartje schrijf je:

Verwarm de oven op 190 graden.

Bakplaten met bakpapier bekleden.

Leeg de pot in een kom.

Smelt langzaam 125 gram boter en laat het iets afkoelen.

Voeg een ei en de boter toe bij de inhoud van de pot.

Goed mengen.

Vorm met twee eetlepels hoopjes.

Bak ze gaar in 10-15 min.

Versier de pot eventueel, ik heb van de browniepot prachtige exemplaren voorbij zien komen, om jaloers op te worden.

Je krijgt ongeveer 30 koekjes.

Vind je dat teveel dan kun je alles halveren en in een kleinere pot doen, maar geloof me, ze zijn zo op!

Bron: http://www.taste.com.au/recipes/22549/abbys+cookies+in+a+jar

rozen azijn

Wat is de natuur toch sterk. Was ik er hier nog zo zeker van dat de roos, door de plotselinge strenge vorst de afgelopen winter, dit jaar geen rozen zou geven, lijkt de schade toch nog wat mee te vallen.

Ook de heg, 

waarvan ik dacht dat ze bij de grond afgeknipt zou moeten worden, heeft zich een beetje hersteld,

al is ie nu wel veel lager en smaller geworden.

De paar rozen die eraan zitten gebruik ik voor het rozenazijn-recept, al is recept een groot woord. 

Je hoeft alleen maar de blaadjes in een potje te stoppen en er dan kokende (appel)azijn over te gieten.

De enige drie dingen waar je even op zou kunnen letten zijn: 

*het gebruik van een potje met plastic deksel, want de azijn kan reageren met het metaal.

*het creëren van een escape route voor alle bewoners van de rozenblaadjes. Leg ze dus eerst even ergens los neer voor je ze in een potje doet, oorwurmen en spinnetjes kunnen dan een veilig heenkomen zoeken. Het is echt een onsmakelijk gezicht om deze beestjes op de bodem van je potje te zien liggen! 

*het potje te bewaren in een donkere ruimte om kleurverlies tegen te gaan (maar niet in de koelkast),

alleen de eerste week kan het wel lekker trekken in de zon.

Na zo'n zes weken is de azijn klaar en kunnen de blaadjes eruit. 

Wat je er mee kunt doen?

Deze azijn is verkoelend, dus je kunt het gebruiken om insectenbeten en -steken aan te stippen.

Bij jeukende plekjes en zonnebrand kun je deppen met verdunde rozenazijn.

Je kunt ook een flinke scheut toevoegen aan het badwater wat vooral lekker is na het sporten. Het kaliumgehalte van de azijn doet de spieren sneller herstellen. Gebruik in dit geval bij voorkeur appelazijn.

En natuurlijk culinair!

En......je hoeft pas nieuwe te maken als je potje helemaal leeg is, ook al doe je er tien jaar over, want azijn bederft nooit!

brood envelop

Echt met vakantie gaan, dat doen we nooit. Als je (veel) dieren hebt die verzorgd moeten worden is dat niet echt handig, maar ook financieel zou het voor ons geen verstandige zet zijn. Maar je hoeft absoluut geen medelijden met ons te hebben hoor, we gaan regelmatig een dag(deel) ergens heen om b.v. te wandelen, meestal in een natuurgebied.

Zo lazen wij jaren geleden dit boek van Rien Poortvliet:

Het is het verhaal over kabouter Spruiteprak en dit eigenzinnige mannetje heeft een lijfspreuk die wij direct van hem hebben overgenomen:

"Een constante stroom van eenvoudige genoegens

maakt gelukkiger dan een scheut overdaad"

Nu wil ik zeker niet beweren dat het met vakantie gaan een scheut overdaad is, nee, het gaat ons meer om die constante stroom van eenvoudige genoegens ;-)

Daarom kan het ook gebeuren dat wij regelmatig, gewoon midden in de week, een lekker simpel  hapje hebben bij de lunch. 

Zoals vandaag, wij aten brood enveloppen. 

Ik maakte ze zo...........

Je begint met twee echt verse boterhammen zonder korst.

Met de zijkant van een dunne snijplank, of iets wat daarop lijkt, druk je aan drie kanten de twee plakken stevig op elkaar.

Hoe verser het brood, hoe steviger de verbinding zal zijn.

Knip dan de zijkanten mooi recht af en

doe op een blaadje sla een vulling naar keuze en vouw dit dicht.

Stop het in je brood envelop en vergeet vooral niet te genieten van alle eenvoudige genoegens!

Bron: cute food for kids

vegetarische brandnetel-soepballetjes

Brandnetel behoort tot de "wortelstokonkruiden", elk stukje wortel met een knoop kan zo weer gaan uitgroeien tot een nieuwe plant. Als je dus een stukje tuin omspit en er vervolgens een poosje niet naar omkijkt kun je voor een verrassing komen te staan. Brandnetels, en ook zevenblad, zijn er dan als de kippen bij om de grond weer groen te kleuren. Een goede eigenschap vind ik het (soms), op deze manier ben je immers steeds verzekerd van verse, jonge blaadjes (en is 't te veel, dan zijn de kippen blij).

Maar je kan zo veel met de gezonde brandnetels doen dat je er eigenlijk niet zo heel gauw teveel hebt.
Ik maakte vegetarische gehaktballetjes, ze zijn snel klaar en lukken altijd. De kruidensmaak kun je aanpassen aan de  eindbestemming, want behalve in de soep kun je ze ook in de pasta verwerken etc.

Je plukt een flinke handvol jonge toppen, het zevenblad mag ook best meedoen.
Heb je alleen oudere brandnetels gebruik dan de bovenste 2-4 bladeren, zonder zaad.
Was ze en snij ze zo fijn mogelijk.

In een kom gaat een eetlepel boter, een ei, iets paneermeel en kruiden naar smaak.

Prak dit alles met een vork door elkaar en meng de brandnetel erdoor. Voeg nu nog zoveel paneermeel toe tot het een massa is geworden waar je balletjes van kunt draaien.

Je krijgt, bij deze hoeveelheden, ongeveer 25 balletjes.

Kook dan wat water met iets zout en  laat ze hierin glijden. Na zo'n 5 minuten zachtjes koken zijn ze klaar voor gebruik en kun je ze uit het water scheppen. Vlak voor opdienen toevoegen aan je soep, als een soort croutons, anders worden ze een beetje slap.

Lekker en gezond!

van de paardenbijter en de esdoorn

Ik zit heerlijk in de zomerzon bij onze vijver. Het meeste werk voor vandaag is gedaan, tijd voor rust met koffie  en een mooi boek. 

Maar het lezen wil niet zo goed, de zon schijnt te fel, de letters zijn te zwart en het papier is te wit.

Ik besluit iets op te schuiven en onder de boom verder te lezen. Het is een esdoorn, een boomsoort die hier veel voorkomt en als zaad van die vleugeltjes heeft. 

Dat zaad valt in de herfst met zo'n draaiende beweging naar beneden. 

Helikopters noemden we ze vroeger................

Een apart geluid trekt mijn aandacht. Het is een libel met de oneerlijke naam van paardenbijter. Hij bijt geen paarden maar jaagt op insecten die zich dicht bij het paardenlijf ophouden. Na een korte, zinloze  inspectie van mijn lijf, vervolgt hij zijn weg. Ik vind ze mooi, die grote libelles.

Helikopters noemden we ze vroeger.............

www

Vroeger............

Het kind in mij wordt wakker en ziet een gelijkenis tussen een esdoornzaadje en een libel. De zin in rust is niet meer aanwezig, ideetjes borrelen naar boven.

Zaadjes van de esdoorn en het steeltje van een uitgebloeide fluitekruid is wat ik nodig heb,

want kijk nou,als je dat los knipt héb je al een libel.

Een heel dun laagje waterverf brengt wat kleur maar zorgt er ook voor dat het luchtige karakter van de vleugeltjes behouden blijft.

De glittertjes lijken op de glinsteringen van het water dat voor de instandhouding van de soort zo belangrijk is.

Wereldwijd komen er meer dan 5000 soorten voor dus er is er vast ook wel eentje die rood is met gele stippen of

geelgroen met groene stippen.

Ik denk dat ik ze ga gebruiken als plantensteker.

Voldaan ga ik nog even lekker in de zon zitten en blij zijn dat ik mens ben, want..............

de levensduur van een volwassen libel is maar 6-9 weken.

peterselie aardappels

Je kan natuurlijk zo wat peterselie over je gekookte aardappels strooien maar dit kan ook.

Ziet er leuk uit hè? En lekker is het ook, al proef je niet zoveel van de peterselie.

't Is meer voor 't oog.

Neem aardappels van gelijke dikte en kook ze tien minuutjes voor in licht gezouten water. Giet ze af en laat ze even afkoelen voor je ze doormidden snijdt.

In een ovenschaal doe je een laagje olijfolie en hier meng je wat zout en peper door.

Plak dan een klein stukje peterselie op het snijvlak van de aardappel en zet hem in de schaal.

Als ze allemaal klaar staan even met een kwastje wat olijfolie erover en in een oven van 200 graden ongeveer 30 minuten bakken. 

Even testen of ze gaar zijn en dan..................

omdraaien. Dit gaat heel makkelijk met de kaasschaaf ;-).

Smullen maar!

rozen met was

"Rozen verwelken
En schepen vergaan
Maar onze liefde (of vriendschap)
Blijft altijd bestaan"

Wie van ons heeft dat versje niet in z'n poëziealbum staan.
En ja, rozen verwelken, soms laten ze zelfs na een paar dagen in de vaas hun kopjes al hangen, (ondanks alle voorzorgsmaatregelen als schuin afsnijden etc. etc., maar misschien ben ik gewoon niet zo goed met rozen).

Maar........als je je rozen in een wasbad onderdompelt, blijven ze wel maanden lang goed!

Je hebt er stevige rozen voor nodig, net of net nog niet in bloei.

Zoek een paar goede exemplaren uit op een droge dag en knip ze af. 

Verwijder de lelijke blaadjes en bind een draadje aan het steeltje.

Smelt ondertussen au bain Marie wat kaarsvet. Het hoeft niet in de kleur van je rozen te zijn, witte rozen met roze was geeft een heel apart effect.

Laat het even afkoelen en dompel de roosjes één voor één even onder, de was moet wel overal kunnen komen.

Hang ze dan aan het touwtje om uit te lekken en hard te worden.

Je kunt ze nu gebruiken in tafelstukjes of, heel mooi door de eenvoud, alleen op een schaaltje met wat groen.

Over poëziealbums gesproken............... 

ik vind het zo fijn dat eindelijk, met de hulp van een lieve vriendin, het raadsel van het versje dat mijn oma in mijn poëziealbum schreef, is opgelost. Mijn oma is al meer dan 40 jaar geleden overleden en nooit heb ik geweten wat hier staat:

Als ik haar er naar vroeg kreeg ik steeds te horen: "Och, dat komt nog wel een keer", en uiteindelijk heeft ze daarin dus gelijk gekregen, (al was het waarschijnlijk haar bedoeling om het zelf te vertellen). 

Het is geschreven in het Oud Duits. Hanneke, Gott en Ooma waren de enige drie woorden die ik met zekerheid kon vertalen, de rest was abacadabra. Maar nu niet meer!

Liebe Hanneke

Sorge, aber sorge

nicht zu viel es

komt ja doch wie

Gott es haben

wiel

Bijzonder, om na zo een lange tijd toch nog zo een bruikbare boodschap van haar te mogen ontvangen!

onderzetters

Vervelen je (klein)kinderen zich wel eens een beetje?
Dan is het misschien leuk om te vragen of ze je met een "probleem" willen helpen, je hebt namelijk een goede onderzetter nodig, voor een pan of een theepot.

Neem ze daarvoor eerst een dagje mee de natuur in om steentjes te zoeken. Ze moeten niet te groot en dik zijn. Klein en plat is makkelijker en probeer ook verschillende kleurtjes te zoeken. Ze liggen echt overal, langs de berm en aan de rand van tuinen. (Sommige natuurgebieden zijn zelfs een echte schatkamer.)

Om de onderzetters te maken heb je verder nog een pakje dasklei, deegroller en bakpapier nodig.

Tussen twee stukken bakpapier rol je het deeg uit tot gelijkmatige dikte, je hoeft het niet eerst te kneden.

Dan snij je er een vorm uit.

Daarna kunnen de steentjes er ingedrukt worden. Het is wel handig dat ze ongeveer op dezelfde hoogte uitkomen, maar dat had je waarschijnlijk zelf ook wel bedacht ;-).

Als de klei helemaal droog is kun je de eventueel nog los zittende steentjes eruit halen en vastlijmen. Je kan ook deco stenen nemen of probeer het eens met droge bonen, dat geeft ook een leuk resultaat.

Je kan ze groot maken, of kleiner.........

en versieren en/of verven.

Mijn kinderen vonden het altijd leuk om te doen!