31-03-2012

tuin schortje


Ooit wel eens binnen vijf minuten een tuin schortje gemaakt?
Het kán hoor, zelfs zonder enige naaiervaring. Het enige wat je nodig hebt is een schaar en een oude broek. Een niet meer passende broek kan natuurlijk ook, daar heb ík een hele stapel van. Netjes gestreken liggen ze, in oplopende maat, geduldig te wachten tot de kilo's er weer af zijn en de broeken weer passen.
Hun geduld wordt nooit beloond :-(.

Van wie dit ingenieuze idee oorspronkelijk is weet ik niet, ik heb het ooit eens opgeschreven, dus het stampt uit de (mijn, we waren niet zo snel) pre-computertijd.


Je neemt dus een lange broek en knipt de pijpen eraf.
(ik nam de kleinste maat, je weet maar nooit hè, ik blijf optimistisch)


Dan knip je, vanaf de rits, onder de tailleband tot aan de zijnaad,


en langs de zijnaad naar beneden.


That's it!
Je hoeft hem alleen nog maar om te draaien. De achterkant is nu de voorkant en de tailleband met knoop kun je om je middel sluiten.
Ideaal, geen wegwaaiende halfvolle zakjes met zaad meer!
Bedankt hoor, wie je ook was / bent.

29-03-2012

bloempot nestje


Er zijn van die plekjes in de tuin waar ik niet zo vaak komt, de natuur kan er, zeg maar, ongestoord haar gang gaan. Er woedt daar al jarenlang een heftige strijdt tussen brandnetels, kleefkruid en zevenblad en deze grondoorlog wordt gadegeslagen door een handjevol bomen.
Eén keer per jaar doorkruis ik dit struikgewas, op zoek naar de berkenboom, om er een flesje in te hangen.
Dit is best nog een hachelijke onderneming, mijn weg wordt namelijk geblokkeerd door een Berberis met gemene doornen. Maar dit jaar wachtte mij een aangename verrassing, want wat lag daar, achter de Berberis, aan de voet van een boom?


Een mooi, zacht nestje, waarschijnlijk uit de boom gewaaid. Wat een vondst zo vlak voor pasen!
Ik kreeg direct een ideetje.......ergens had ik nog een potje met plat gedroogde viooltjes, en ook nog een soort lijmvernis. De viooltjes plakte ik op een bloempot met de vernis. en daarna ging er nog een laagje over heen. Voor het ultieme voorjaarsgevoel deed ik er ook nog wat lieveheersbeestjes erbij. 


De bloempot vulde ik eerst op met een krant, om daarna de tuin in te gaan met mijn (all purpose) spatel om wat mos te verzamelen. Er is hier ergens rondom altijd wel een plekje te vinden.


Pa en ma nepvogel namen plaats op de rand van de bloempot. Ik had ook nog een kein plastic paaseitje. Het was wel stuk, ach wat een mens al niet allemaal bewaard! 


Het is best een leuk en gezellig potje geworden, alleen als ik er zo eens naar kijk, waar is dan toch het pas uitgekomen kuikentje gebleven?

28-03-2012

hoe bewaar je een banaan?


Boodschappen doen, dat hoef ik gelukkig niet zo vaak want de houdbare producten zijn meestal wel (rijkelijk) voorradig en het meeste verse spul komt zo uit de tuin, of uit het kippenhok / koeienstal.
De appels, peren, kiwi's en sinaasappels, die kunnen wel even (koel) liggen, maar bananen?
Ik kan er niets mee!
Of ik ze nu mooi rijp koop of nog groen, na een weekje hebben we alleen nog een paar droge, vlekkerige, niet meer zo smakelijke bananen :-(.

Maar bij sunny simple life las ik een trucje waar ik wel oren naar heb.
Natuurlijk eerst zelf even proberen, want ik ben soms wat achterdochtig, zo'n  "eerst zien en dan pas geloven" typje.

Dus kocht ik een extra tros van zes bananen,


en verdeelde die heel eerlijk in twee porties.


Om de ene portie kwam een plastic zak, goed afgesloten, want dat is het trucje :-)


Netjes naast elkaar lagen ze op het aanrecht. En na één week?


Zo.......die houden we erin!!

26-03-2012

paaskuikentjes


Deze paaskuikentjes van stijfgeslagen eiwit zijn heel makkelijk om te maken. Als je geen bezwaar hebt tegen het gebruik van levensmiddelenkleurstof, kun je ze ook in het geel maken, maar zo zijn ze ook al heel lief.
Als je ze ook wilt maken dan doe je het volgende:

*Zorg dat je drie eieren hebt op kamertemperatuur (dan is het eiwit
  eerder stijf), en dat je beslagkom en mixerhaken vetvrij zijn.
*Splits de eieren en weeg 180 gram poedersuiker af, 60 gram suiker per  
  eiwit.
*Sla de eiwitten stijf, begin met de helft van de suiker en voeg na een  
   tijdje de rest toe.
*Blijf doorgaan totdat er toefjes aan je gardes blijven staan.


  Stop je te snel dan zakt je kuikentje in elkaar :-(.
*Verwarm de oven op 100 graden.
*Stop je eiwit in een spuitzak, dit is het niet leuke gedeelte.
*Maak voor het lijfje eerst een bolletje en trek je spuitzak dan naar 
  achteren.


*Draai voor het kopje de bakplaat om en maak een bolletje. Stop met 
  drukken en trek je spuitzak weg.


Ben je niet tevreden dan kun je later met je vinger het nog een beetje corrigeren maar is wel lastig!
Bij elkaar vegen en weer terug in de spuitzak voor een tweede poging geeft meestal een beter resultaat.


*Bak ze dan ongeveer 1 1/2  uur in de oven, maar laat de ovendeur op
  een kiertje staan, (pollepel of lucifersdoosje ertussen).
  Ze zijn klaar als ze droog zijn en makkelijk van het papier loslaten.

Dan komt het leukste gedeelte, ze krijgen karakter!
*Smelt een klein blokje chocolade au bain Marie en stip de oogjes aan.
*Om een rood snaveltje te maken hoef je dit alleen maar even in een 
  (diepvries)kers te duwen. Ranja wil denk ik ook wel.


Met drie eiwitten kun je ongeveer 25 kuikentjes maken.

23-03-2012

klein hoefblad bloemenhoning en berkensap


Het klein hoefblad (Tussilago farfara) is een van de vroege bloemen die er bloeien in onze tuin en luidt, voor mijn gevoel, het nieuwe kruidenjaar in. 
Meestal begin ik met een tinctuur van deze bloemen, welke straks een van de vijf bestanddelen zal zijn van een verkoudheidstinctuur.
Maar een aantal weken geleden zag ik een filmpje van Susun Weed een (eigen)aardige kruidenvrouw uit de Verenigde Staten. Zij stopte allemaal klein hoefbladbloemen (met een heel stuk stengel) in een potje en overgoot het met honing. Ze wilde het gaan gebruiken als hulpmiddel bij hoest, een bekende toepassing van het klein hoefblad. De Latijnse naam, Tussilago, heeft de plant natuurlijk niet voor niets gekregen, het Griekse tussis betekent hoest.



Ik deed ook een flinke handvol bloemen in een potje en de honing ging er over heen. Het valt nog niet mee om de bloemen bedekt te houden, ze komen steeds boven de honing uit dus het potje moet regelmatig omgedraaid worden en heeft dan iets weg van een lavalamp, de bloemen bewegen zich heel traag door de dikke honing naar boven. 


Over een paar weken zeef ik de bloemen eruit. Ik denk dat dit wel een interessante aanvulling is op mijn huisapotheek.
De smaak is nu al echt hoefbladbloemerig. Maar je moet niet gaan overdrijven met deze honing. Klein hoefblad is toch een plant met een kanttekening, er zit namelijk een kleine hoeveelheden pyrrolizidine-alkaloïden in.
In therapeuthische doseringen (een lepeltje honing als je moet hoesten b.v.) en  niet te lang gebruik kan het echter geen kwaad. 
In mijn wijnboek staat zelfs een recept voor hoefbladwijn.
Op vijf liter wijn gebruik je, schrik niet, 4 liter bloemen. Kijk, dat wordt denk ik een heel ander verhaal. Je zou maar een stevige drinker zijn én veel hoefblad hebben...............

Wil je deze honing ook maken dan moet je dat gaan doen, de bloemen zijn er maar even, en je doet dat natuurlijk alleen als je ook zeker weet hoe dit plantje er uit ziet.
Wil je meer lezen over de pyrrolizidine alkaloïden kijk dan maar eens bij herba sanitas. (link werkt niet meer)
Wil je het korte filmpje zien van Susun Weed klik dan hier.

Wat je ook zou kunnen doen is een berkenboom opzoeken. 
Tot 29 maart dit jaar is er nog een opwaartse sapstroom en kun je een beetje berkensap aftappen.
Kies daarvoor een stevige, vingerdikke tak die van nature al een beetje naar beneden buigt en knip er een stukje af. Schuif de tak in een plastic fles en bindt de fles aan de tak.

Als het goed is gaat het direct druppen, laat het rustig 24 uur zitten en kijk of het nog 'loopt'. Zoja, dan kun je je flesje legen en het er nog eens aanhangen. Anders moet je nog een stukje wegsnijden of een andere tak zoeken. 


Dit berkensap is heel erg reinigend. Drink elke dag een glaasje van deze bijna smaakloze en kleurloze drank. Je moet het wel in de koelkast bewaren of invriezen.
Joehoe, de lente is begonnen!

20-03-2012

daslook boter


De afgelopen weken ben ik regelmatig even naar DE plek gelopen in de tuin, de plek waar mijn daslook zou moeten verschijnen. Op andere blogs las ik al dat het er was maar nee hoor, hier was 't nog niet. We zitten te Noordelijk (of ik ben te ongeduldig).
Maar nu, na een paar warmere dagen.........


Je kunt daslook eigenlijk alleen vers gebruiken, bij drogen gaat een groot gedeelte van de smaak verloren.
Ik maak er o.a. een daslook boter van, wat echt heerlijk is op een toastje. Een hele prettige bijkomstigheid is dat daslook wèl die lekkere knoflooksmaak heeft zonder dat je eerst moet nadenken wat er voor morgen aan belangrijke afspraken op de agenda staan.

Een echt recept voor deze boter is er niet, je snijdt gewoon zoveel daslook als je wilt in kleine stukjes


en vermengt het met roomboter. Heerlijk!!
Maar helaas, daslook groeit alleen in het vroege voorjaar. Dat is niet zo erg als je maar een klein beetje hebt, maar als er veel is.......dan kun je daslook boter prima invriezen en het kan dan b.v. geserveerd worden bij de zomerse barbeque.
Je kan de bladeren ook nog toevoegen aan soep en salade, of er een pesto mee maken.
En het in de olie laten trekken van de jonge blaadjes geeft een lekkere spijsolie.
Probeer straks ook eens het bloemetje te eten of door de salade te doen.

Daslook heeft milde medicinale eigenschappen, het is o.a. bloedzuiverend en het stimuleert je immuunsysteem.

Er wordt altijd gewaarschuwd om daslook vooral niet te verwarren met het Lelietje van Dalen.
Maar deze is nog niet boven de grond en als je toch twijfelt hoef je alleen maar een blaadje tussen je vingers fijn te wrijven en de knoflookgeur op te snuiven. Ruik je dat niet dan laat je het staan!

........................................................................................................................

Er hangen nu, in plaats van vetbollen, wolbolletjes bij ons in de boom, gevuld met schapenwol, het is  nestmateriaal voor de vogels.



En met de kalfjes gaat het ook prima, ze zijn al flink gegroeid,



en kunnen het heel goed met elkaar vinden.  
Maar die gele flappen?
Geen commentaar.

19-03-2012

Russisch paasbrood


Al jaren bak ik zo rond de paasdagen dit lekkere  Russische paasbrood. Broodbakervaring heb je hier niet voor nodig, het is eigenlijk meer een luxe cake. 

Jaren geleden heb ik eens een uitzending gezien op de televisie waarin een Russisch gezin dit brood bakte in oude roestige blikken. Ik was echt geraakt door de eenvoud van deze mensen en de simpele oplossingen die ze bedachten. Mooie muziek en prachtige klederdracht maakten het plaatje toen compleet. Ik hoop dat ze ook gelukkig waren, maar dat was niet iets waar ik toen op lette. Sinds die uitzending bak ik wel vaker iets in blik. ;-)

Voor dit paasbrood heb je de volgende ingrediënten nodig:

500 gram meel
1 glas melk
zakje gist
3 eieren
150 gram boter
100 gram rozijnen
1 kop suiker (je mag zelf beslissen hoe groot je kop is)
2 zakjes vanillesuiker
1/2 theelepel zout
flinke mespunt kardemom
50 gram amandelschaafsel
50 gram sukade
3 literblikken

Meng 250 gram meel met het zakje gist en de lauwe melk. Neem zoveel melk dat nèt alle bloem is opgenomen en laat het een klein half uurtje rusten.


Splits de 3 eieren.
Doe in een kom: 3 dooiers, suiker, vanillesuiker, kardemom, zout en de zachte boter en roer alles met een mixer goed door elkaar.
Sla in een andere kom de eiwitten stijf.
Doe zowel het dooiermengsel als de eiwitten bij het deeg als ook de resterende 250 gram meel. 


Ook de rozijnen en de sukade kunnen er nu door. Het amandelschaafsel ben ik vergeten ;-(, terwijl het gewoon op het aanrecht lag, maar dat mag er dus ook nog door.
Mix dan alles met deeghaken aan je mixer tot een glad deeg, iets steviger dan cakebeslag maar veel soepeler dan brooddeeg.


Vul 3 ingevette en van een bakpapieren bodem voorziene literblikken met het deeg en zet het dan ongeveer 45 minuten in een oven bij 180-200 graden. Controleer aan het einde met een breipen of satéprikker of het brood gaar is. Ik laat het brood tot gebruik (afgedekt) in de blikken zitten, het blijft dan lekker vers.

Tip:
Als je op de naam "koelitsj" gaat zoeken op internet kom je verschillende lekkere varianten tegen. 
Eigenlijk zou je HIER eens moeten kijken, en sla dan vooral haar ARCHIEF niet over.

14-03-2012

hergebruik van de eierschaal ;-)


Met een eierschaal kun je nog heel veel leuke en nuttige dingen doen.

Hier zijn zomaar een paar ideetjes.

Gebruik eens een halve dop als trechtertje voor het vullen van kleine flesjes. Een gaatje erin en de zwaartekracht doet de rest,


of maal de schalen heel fijn, (dit gaat makkelijker als ze echt helemaal droog zijn, dus niet direct na het eten)


en geef het dan terug aan je kippen als je die hebt.


Kom niet in de verleiding om je schalen zo in het kippenhok te gooien, maar zorg dat de kip het niet herkent als ei, als ze eenmaal doorhebben dat ze hun eigen legsel zelf op kunnen eten en nog met lekkere inhoud ook, zullen ze dat zeker gaan doen en zul je zelf geen ei meer zien. Ze leren het ook nooit weer af.

In plaats van een goede aanvulling op het kippenrantsoen kunnen de schalen ook dienst doen als plantenvoedsel. Eierschalen zijn een organisch materiaal dat rijk is aan dezelfde mineralen, dat beendermeel zo waardevol maakt voor de tuin.
Je maakt ze zo fijn mogelijk (deegroller) en strooit ze rond een kamerplant.
(Je kunt er ook voor kiezen om de eierschalen een paar dagen in een bakje met water te leggen en dan dit water aan de planten te geven, zelfs het water waarin je je eitjes hard kookt kan zo de bloemengieter in. In beide gevallen blijf je dan wel met je eierschalen zitten ;-o.

Wat je ook kunt doen is nu eierverf kopen. Neem een extra verpakking mee want behalve je wol ermee verven kun je ook je kinderen, of jezelf, een gezellige knutselmiddag bezorgen.


Maak daarvoor de verf klaar zoals op de verpakking staat aangegeven en leg eierschalen in het verfbad. Maak eventueel ook andere kleuren door te mengen.
De schalen moeten een nacht in het verfbadje staan en je laat ze daarna goed drogen. Pas wel op voor vlekken hoor!


Print een leuke kleurplaat uit en ga het volplakken met de in stukjes gebroken schalen.


Je kan ook een fles of een schaal beplakken met eier-mozaïek en, als je er tevreden over bent, het afwerken met een laagje vernis. Of een potje, met een leuke paasdecoratie erop en dan een waxinelichtje erin.

Misschien ook nog een tip:
Ze hebben nu bij de L.idl verschillende soorten eierverf. Behalve de 'normale' nu ook deze twee.

12-03-2012

kaneel-honing


Bij ons staat er een mysterieus potje op de ontbijttafel, mee-eters kunnen het vaak maar moeizaam identificeren want waar eens de mosselen in 'zwommen', zit nu een bruine pasta.
Wat het is? Niets ingewikkelds hoor, maar wel erg smaakvol.
Het is honing (koud geslingerd) vermengt met wat kaneelpoeder. Lekker, én met een aantal goede en gezonde eigenschappen. Het is zo gemaakt, je moet alleen even goed roeren.
Als je zo nu en dan een boterham eet met dit mengseltje geniet je zowel van de voordelen van honing als ook van die van de kaneel.
(N.B.: Neem wél de echte Ceylonkaneel. Meer daarover, en hoe die te herkennen, kun je hier lezen.)

Kaneel kan o.a. behulpzaam zijn bij winderigheid, maag- darmkrampen en misselijkheid, en door de ontstekingswerende eigenschappen van zowel honing als kaneel kun je deze pasta ook best eens proberen op (jeugd)puistjes.

Bovendien  is het heel verwarmend, dus als je koud bent of je grieperig voelt, doe dan ook eens een lepeltje van deze pasta in je kop met thee of in een glas warme melk. 

Als je zwanger bent moet je kaneel spaarzaam gebruiken, het stimuleert namelijk de baarmoeder.

In honing zitten behalve waardevolle voedingsstoffen ook veel anti-oxydanten die het lichaam helpen beschermen tegen schade door vrije-radicalen. 
Maar honing is niet gezond voor kinderen jonger dan een jaar, zij kunnen hier erg ziek van worden omdat er in de honing sporen van de Clostridium bacterie aanwezig kan zijn. Beneden de 12 maanden heb je nog onvoldoende weerstand tegen deze bacterie. 

.....................................................................................

Tijdens het neuzen in de computer kwam ik deze foto weer tegen, gemaakt vorige jaar in de late herfst.
Het is een kaardebol waarin haar zaadjes al zijn ontkiemt.
Ik mijmerde zo wat over pech en geluk. 


Want, is dit pech? De kiemen zullen nooit uitgroeien tot een volwassen plant, zullen nooit bloeien en zullen dus ook nooit zelf zaad vormen.
Is dit geluk? Ze hebben het "verder geschopt" dan veel zaadgenoten, die in de buik van een puttertje zijn beland. (misschien toch ook wel een belangrijke taak)

Toen dacht ik ineens aan het volgende verhaaltje, misschien ken je het al wel;

Wat is geluk?
In een arm bergdorpje woont een boer. Omdat hij een paard bezit die hem helpt met ploegen, wordt hij door iedereen als een rijk man gezien.
Maar op een dag gaat het paard er vandoor.
Zijn zeer meelevende buurman vindt het vreselijk, wat een pech.
Maar de boer zegt alleen maar........."wat is pech en wat is geluk".

Een paar dagen later komt het paard terug. En kijk, het is niet alleen maar brengt ook een wild paard mee. 
Zijn buurman vindt dat hij wel erg veel geluk heeft gehad, maar de boer zegt alleen maar...........  wat is geluk en wat is pech".

De volgende dag wil de zoon van de boer proberen om het wilde paard te berijden. Het wilde paard is hier niet van gediend en gooit de zoon van z'n rug. De zoon breekt z'n been.
De buurman toont zijn medeleven, ach wat een pech.
Maar de boer zegt alleen maar................."wat is pech en wat is geluk".

Een week later komen er allemaal militairen naar het dorp. Ze recruteren alle jonge mannen voor verplichte dienst. De zoon van de boer kunnen ze niet gebruiken, hij heeft immers een gebroken been.
"Zo, daar heb je wel geluk mee", zegt de buurman.
Maar de boer zegt alleen maar.............."wat is geluk en wat is pech".

Ik mijmer nog even verder.........................

08-03-2012

hergebruik van bleekselderij?


Een tijd geleden las ik over het opnieuw laten aangroeien van het onderste, afgesneden stukje, van de bleekselderij. Als je het eerst vol laat zuigen met water op een schoteltje en daarna in een potje zet zou je, in no time, weer nieuwe bleekselderij kunnen oogsten. Dit zou zelfs, zo werd vol enthousiasme geschreven, meerdere keren herhaald kunnen worden. 
En of dat ook echt lukt..........ja, daar kom je alleen achter als je het ook probeert. Het idee is natuurlijk heel aantrekkelijk,  en voor zo een experimentje ben ik wel te vinden.


Snij dus de onderkant eraf en maak van de stengels je favoriete recept.
Ik deed dit:

Ontdraad  eerst de stengels en snij ze dan in ongeveer 10 cm grote stukken.
Kook deze stukjes 10 minuten en laat ze uitlekken.
Ondertussen maak je een sausje van boter, bloem en half melk / half bouillon.
Roer daar op het laatst een eidooier en wat geraspte kaas door.
Rol de stukjes selderij in een plakje ham en giet het sausje erover.
Dan nog zo'n 20 minuten in de oven bij 200 graden,
maar kies een ander recept als je af wil vallen ;-).


Nu had ik ooit weer ergens anders gelezen dat je met het afgesneden onderstuk ook ware kunstwerkjes kunt maken als je het als een stempel gebruikt. Het zouden roosjes worden.


Hmmmm...........


schoenmaker blijf bij je leest.
Het (opnieuw afgesneden) restje ging toen eerst een paar dagen waterzuigen op een schoteltje........


en begon al gauw in beweging te komen.


Na een kleine week heb ik het in een potje gezet. Nu moet ik het goed nathouden en als het straks iets beter weer is kan het in de volle grond gezet worden.


Ik ben wel benieuwd of het ook iets eetbaars gaat opleveren. 


En als je aan kinderen wilt laten zien wat het gezegde "hij groeit als kool" betekent moet je dit zelfde experiment eens met Chinese kool gaan doen:
binnen 12 uur komt het hartje al omhoog,


en na 6 dagen ziet het er al zo uit.


Je krijgt niet een nieuwe Chinese kool,


maar wel een mooi bloemetje.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
01 09 10 11 12
Blogging tips