rabarcello

De rabarberplant staat al heel lang (meer dan 5000 jaar!) bij de mens in de belangstelling als geneeskruid (vrnl. de wortel van de Russische rabarber).

Pas rond 1600 ontdekt een hofbotanicus van de Engelse koning dat rabarberstelen ook gegeten kunnen worden. Denk niet dat iedereen toen direct enthousiast was.......nee, het duurde toen nog meer dan 200 jaar voordat het ook echt als groente bekendheid kreeg. 

Zou dat misschien iets te maken kunnen hebben met de verlaging van de suikerbelasting in de 19e eeuw? 

De prijs van suiker ging toen namelijk zover omlaag dat het ook voor de gewone man betaalbaar werd. 

Rabarber is zuur en kan wel een beetje suiker gebruiken..........(al eten ze het soms in Koerdistan rauw met wat zout).

Ik maakte een rabarberlikeur, die het beste ijskoud gedronken kan worden op een warme zomeravond.

Je vult daarvoor een pot met gewassen en in stukjes gesneden rabarber. Hoe roder de stelen, hoe mooier de kleur van je drankje. Doe er suiker bij, reken op ongeveer 200 - 400 gram per kg rabarber. Je kan, als het klaar is en nog niet naar je zin, altijd suiker toevoegen, begin dus voorzichtig. In plaats van suiker kun je natuurlijk ook kiezen voor een ander zoetmiddel. Voeg ook één opengesneden vanillestokje toe per 500 gram rabarber en giet er alcohol over totdat de stukjes (ruim) onderstaan. Je kunt Wodka gebruiken maar Jenever of Brandewijn kan ook.. 

Laat alles 3 tot 6 weken op een donkere plek trekken en probeer regelmatig even te schudden om de suiker op te lossen. Dan de rabarbersukjes eruit zeven (en b.v. door de yoghurt doen) en je likeur nog een poosje laten rusten en narijpen. 

Variatie mogelijkheden 

i.p.v. een vanillestokje:

-een stukje gember

-wat kruidnagel, kaneel en steranijs

De bloem van de rabarber is imposant en doet het goed "op de vaas". Bovendien kan de plant, als je de bloem weghaald, energie steken in het opbouwen van voldoende reservestoffen voor het volgende jaar. Om diezelfde reden wordt ook afgeraden om na de langste dag nog stelen te oogsten.